Οι «αντικειμενικοί» FT, οι επιθέσεις στην Ελλάδα και ένα πρόστιμο της ΕΠ.ΑΝ.
Είναι γνωστή η «έντονη» επίθεση που η εφημερίδα «Financial Τimes» εξαπολύει συστηματικά κατά της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα. Σε μόλις δύο πρόσφατα άρθρα της έγκριτης εφημερίδας διαβάζουμε ότι θα αντιμετωπίσει νομισματική κρίση κάθε χώρα που, στα πλαίσια μιας εξωτερικά εισαγόμενης δημοσιονομικής πειθαρχίας, υιοθετεί μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία με την οποία έρχονται σε αντίθεση οι εγχώριες πολιτικές της. Αυτό, επισημαίνουν τα άρθρα, συνέβη στην Αργεντινή που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πρόσδεση του νομίσματός της με το δολάριο, και αυτό προβλέπει να συμβεί και στην Ελλάδα η οποία θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ σε δύο-τρία χρόνια.
Βέβαια η εφημερίδα αυτή, αναγνωρισμένης αξίας διεθνές έντυπο, δεν έχει άδικο σε ορισμένες από τις σκέψεις της αφου όλοι γνωρίζουμε ότι τα Οικονομικά της Ελλάδας δεν είναι και τα πλέον ανθηρά. Ομως επειδή η αρθρογραφία της είναι ιδιάιτέρως αιχμήρή και επειδή οι καιροί είναι ιδιαιτέρως ύποπτοι καλό είναι να γνωρίζει η κοινή γνώμη μια ιδιαίτερα σημαντική λεπτομέρεια που «συνδέει» τους Financial Times με τις Αρχές της Ελλάδας και ιδιαίτερα με την Δικαιοσύνη.
Financial Times and Pearson
Η εταιρεία Pearson αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες μέσων μαζικής επικοινωνίας διεθνώς. Ανάμεσα στα περιουσιακά της στοιχεία είναι η εφημερίδα Financial Times καθώς επίσης και ο εκδοτικός οίκος ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών βιβλίων Longman-Pearson.
Ο εκδοτικός οίκος ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών βιβλίων Longman-Pearson αποτελεί τον μεγαλύτερο εκδότη εκπαιδευτικών βιβλίων για την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας διεθνώς.
Τον Ιούλιο του 2009 η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού με απόφασή της (455/V/2009) τιμώρησε τον εκδοτικό οίκο Longman-Pearson με ποσό 1,434,452€ για απαγόρευση παθητικών πωλήσεων και απαγόρευση των εξαγωγών που είχε επιβάλει στα συμβόλαια της με την εταιρεία Απόλλων ΑΕ, αποκλειστικό διακινητή των βιβλίων της για την Ελλάδα από το 2001. Με απλά λόγια ο εκδοτικός οίκος βρέθηκε ένοχος για παράβαση του Δικαίου του Ανταγωνισμού που οδηγούσε βεβαίως σε υψηλές χρεώσεις στους Έλληνες αγοραστές ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών βιβλίων.
http://www.epant.gr/img/x2/apofaseis/apofaseis584_1_1250756972.pdf
Κατά την διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον της Επιτροπής Ανταγωνισμού απεκαλύφθη ότι η εκδοτική εταιρεία (ιδιοκτήτρια των Financial Times) τις ίδιες παράνομες πρακτικές ακολουθεί επί σειρά ετών σε όλα τα κράτη της Ευρώπης. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της απόφασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού
(σελ 40):
«Όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία (βλ. σχετικά κατάθεση […]μάρτυρος κ. […]: «Από όσο ξέρω η συμφωνία αυτή χρησιμοποιείται και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ξέρω επίσης ότι υπάρχει όρος μέσα σ’ αυτή τη συμφωνία ο οποίος ξέρω, σύμφωνα με τον οποίο τα επιμέρους άρθρα της σύμβασης, είναι ισχυρά μόνο εφόσον είναι συμβατά με το τοπικό ή με το κοινοτικό δίκαιο που ισχύει εκάστοτε»), ο εκδοτικός οίκος PEARSON χρησιμοποιούσε τυποποιημένα συμβόλαια διανομής σε όλα τα κράτη μέλη, στα οποία διένειμε τα βιβλία του. Αποτέλεσμα των εν λόγω συμβολαίων ήταν και στην προκειμένη περίπτωση η κατανομή των αγορών, που έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς του δικαίου του ανταγωνισμού, διότι εμποδίζει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (βλ. Val. Korah, ό.π., σ. 7).»
Η έφεση της εκδοτικής εταιρείας ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου έχει προσδιοριστεί για τις 9/3/2010 στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών (15ο τμήμα).
Η εν λόγω υπόθεση είναι πολύ σημαντική για την εκδοτική εταιρεία Pearson, αφού μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα. Πιο συγκεκριμένα, με βάση την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και τα πρακτικά της υπόθεσης, μπορεί να ενημερωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού η οποία με την σειρά της θα εξετάσει εάν πραγματικά η εκδοτική εταιρεία, όπως υποστήριξε στις 26/3/2009 η μάρτυρας της (η μάρτυρας της εκδοτικής εταιρείας ήταν η επί σειρά ετών Γενική Διευθύντρια της Pearson Hellas κα Carol Stein), παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο του Ανταγωνισμού επί σειρά ετών σε όλη την Ευρώπη. Εάν αποδειχτεί αυτό τότε τα πρόστιμα που αντιμετωπίζει η εκδοτική εταιρεία Pearson (ιδιοκτήτρια των Financial Times) μπορεί να ανέλθουν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρω. Το έτος 2008 ο τζίρος της Pearson ήταν το 4,811,000,000 Λίρες Αγγλίας.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr-ft--2010011919002/Απεργία δανειστών, επιτόκια…. τοκογλυφίας
Με τοκογλυφικά επιτόκια δανείζεται η ελληνική κυβέρνηση κυρίως από ελληνικές τράπεζες με εκδόσεις εντόκων γραμματίων, καθώς το υπουργείο Οικονομικών αντιμετωπίζει συνθήκες… απεργίας δανειστών. Οι αποδόσεις με τις οποίες διατίθενται τα έντοκα μοιάζουν να ενσωματώνουν ασφάλιστρο για άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, τονίζουν έμπειρα τραπεζικά στελέχη.
Το υπουργείο Οικονομικών, σύμφωνα με πληροφορίες, «παίζει άμυνα» τον Ιανουάριο, προσβλέποντας σε «ανάσες» από τον Φεβρουάριο, όταν θα εγκριθεί, εκτός σοβαρού απροόπτου, το νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης από τις Βρυξέλλες.
Αυτό το μήνα, το υπουργείο καλύπτει τις λήξεις μακροχρόνιων τίτλων με ταμειακά διαθέσιμα, τα οποία είναι επαρκή για αυτό το σκοπό, αλλά κατά τα άλλα οι ανάγκες του κράτους χρηματοδοτούνται με εκδόσεις βραχυχρόνιων τίτλων, που απευθύνονται στις ελληνικές τράπεζες.
Οι οίκοι αξιολογήσεων τηρούν στάση αναμονής, όπως φάνηκε από τις χθεσινές τους ανακοινώσεις με αφορμή την πρώτη συζήτηση του Προγράμματος στις Βρυξέλλες και περιμένουν να δουν αν τα μέτρα της κυβέρνησης θα αρχίσουν να εφαρμόζονται σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της, προειδοποιώντας ότι σε κάθε «στραβοπάτημα» θα ελλοχεύει ο κίνδυνος νέων υποβαθμίσεων.
Καθώς το υπουργείο Οικονομικών έχει «παγώσει» προς το παρόν τις εκδόσεις και η αγορά ομολόγων περιμένει να ξεκαθαρίσει το τοπίο για το ΠΣΑ, η διαφορά αποδόσεων μεταξύ των ελληνικών και των γερμανικών 10ετών ομολόγων μειώθηκε χθες στις 265 μονάδες βάσης, ενώ στη διετία το spread παρέμεινε πάνω από τις 300 μονάδες.
Όμως, το σοβαρό πρόβλημα εντοπίζεται πλέον στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων, όπου οι αποδόσεις διαμορφώνονται, κυρίως από τις ελληνικές τράπεζες, σε… τοκογλυφικά επίπεδα:
n Στη χθεσινή δημοπρασία εντόκων, τρίμηνης διάρκειας αυτή τη φορά, η απόδοση σχεδόν πενταπλασιάσθηκε (!) σε σχέση με την αντίστοιχη δημοπρασία του περασμένου Οκτωβρίου και έφθασε στο 1,67%, από 0,35%. Έτσι, το Δημόσιο πλήρωσε (προκαταβολικά μάλιστα) πρόσθετους τόκους αρκετών εκατομμυρίων ευρώ για να δανεισθεί 1,56 δις. ευρώ.
n Ανάλογο πρόβλημα αντιμετώπισε η κυβέρνηση και στην προηγούμενη δημοπρασία, όπου στα έντοκα ετήσιας διάρκειας η απόδοση εκτινάχθηκε στο 2,2%, από 0,91%, ενώ οι τίτλοι με 6μηνη διάρκεια διατέθηκαν με απόδοση πάνω από το ετήσιο επιτόκιο της ΕΚΤ, η οποία έφθασε το 1,38% και ήταν υπερδιπλάσια σε σχέση με την προηγούμενη δημοπρασία (0,59%).
Ουσιαστικά, τονίζουν τραπεζικά στελέχη, τον επόμενο μήνα θα κριθεί αν η χώρα θα αποφύγει τη χρεοκοπία: τα… ψέματα, τονίζουν τραπεζικά στελέχη, τελειώνουν για το Δημόσιο, καθώς θα είναι υποχρεωμένο να δοκιμάσει την τύχη του στην αγορά ομολόγων για να καλύψει χρεολύσια. Αν δεν έχει εγκριθεί με «καθαρό» τρόπο το ΠΣΑ από το Ecofin, η κυβέρνηση θα κινδυνεύσει να δει δημοπρασίες ομολόγων να μένουν ακάλυπτες, ή θα προσφύγει στην ταπεινωτική (και πανάκριβη…) επιλογή των τριτοκοσμικών χωρών, να χρηματοδοτεί λήξεις μακροχρόνιων τίτλων με εκδόσεις εντόκων με τοκογλυφικά επιτόκια…
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-01-19-23-23-20-2010011919000/Το καλό και το κακό σενάριο της ΕΕ
Η Ελλάδα θα γίνει ίσως η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μπορεί να αντιμετωπίσει κυρώσεις για τη σπάταλη πολιτική του προϋπολογισμού της, εκτός κι αν καταφέρει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα λιτότητας για τον περιορισμό του ελλείμματος σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι κυρώσεις θα αποτελούν πάντως το τελικό στάδιο διαδοχικών βημάτων πειθάρχησης στο πλαίσιο μιας διαδικασίας της Ε.Ε. που ονομάζεται διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Ανάλογες κυρώσεις δεν έχουν επιβληθεί ποτέ και θεωρούνται κάτι σαν ‘πυρηνικό όπλο’ στο οπλοστάσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Πηγές της Ευρωζώνης παρατηρούν ωστόσο ότι η οργή απέναντι στην Αθήνας που συνειδητά και για χρόνια ξεγελούσε την Ένωση για το μέγεθος του δημοσιονομικού της ελλείμματος είναι τόσο μεγάλη που οι υπουργοί της Ευρωζώνης είναι έτοιμοι να επιβάλουν ποινές οι οποίες μπορεί να κλιμακωθούν φτάνοντας μέχρι και πρόστιμα σε περίπτωση που οι εκκλήσεις τους για πιο σφιχτή πολιτική αγνοηθούν ξανά. Οι σχεδιαστές πολιτικής της Ευρωζώνης γνωρίζουν ωστόσο καλά ότι μια τέτοια κίνηση θα επιβαρύνει την οικονομική κατάσταση της χώρας και δεν θα λύσει το κύριο πρόβλημα της επιστροφής των δημοσίων οικονομικών της σε ένα πιο βιώσιμο δρόμο.
Τι ακολουθεί στη συνέχεια: Μέσα στις ερχόμενες βδομάδες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προετοιμάσει συστάσεις προς την Ελλάδα για το τι πρέπει να κάνει άμεσα για τον περιορισμό του ελλείμματος από το 12,7%, όπου εκτιμάται φέτος, στο όριο του 3%. Θα θέσει και χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη του στόχου αυτού. Το πιθανότερο είναι να θέσει το 2012 γιατί η ελληνική κυβέρνηση έθεσε από μόνη της ένα τέτοιο φιλόδοξο στόχο.
Οι υπουργοί θα επιδώσουν τις συστάσεις στην Ελλάδα: Οι συγκεκριμένες συστάσεις θα επικυρωθούν από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης στην επόμενη συνάντησή τους στις 15 - 16 Φεβρουαρίου και θα επιδοθούν τότε επίσημα στην Ελλάδα. Αυτό αποτελεί το τελευταίο στάδιο της διαδικασίας πριν τις κυρώσεις διαφόρων τύπων που προβλέπονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Η Ελλάδα στη συνέχεια θα έχει στη διάθεσή της τέσσερις μήνες, δηλαδή έως τον Ιούνιο, να προχωρήσει σε ενέργειες στη βάση των συστάσεων των υπουργών. Οι Έλληνες πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να πάρει τα απαιτούμενα μέτρα, με δεδομένη τη ζημιά που τα ευρωπαϊκά πρόστιμα μπορούν να κάνουν στη διεθνή εικόνα της χώρας και κατ’ επέκταση στο κύρος της κυβέρνησης έναντι των ψηφοφόρων. Υποστηρίζουν ότι σε περίπτωση αποτυχίας το κόστος για τη σοσιαλιστική κυβέρνηση θα είναι τεράστιο και οι πολιτικές επιπτώσεις πολύ μεγάλες, οδηγώντας ίσως τους υπουργούς να καλέσουν τεχνοκράτες ή προσωπικότητες από άλλα κόμματα προκειμένου να βοηθήσουν στον χειρισμό της κατάστασης, ή ακόμη και οδηγώντας το κυβερνών κόμμα να προσχωρήσει σε ένα μεγάλο συνασπισμό με τους συντηρητικούς της αντιπολίτευσης.
Αν η Ελλάδα συμμορφωθεί: Αν συμβεί αυτό η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος θα μείνει σε εκκρεμότητα μέχρι η Ελλάδα επιτύχει το στόχο του περιορισμού του ελλείμματος κάτω του 3%. Αν η Επιτροπή πιστεύει ότι αυτή η βελτίωση είναι βιώσιμη, θα ζητήσει από τους υπουργούς Οικονομικών να θέσουν τέλος στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Είναι επίσης πιθανό η Ελλάδα να συμμορφωθεί με τη συνιστώμενες ενέργειες αλλά να μεσολαβήσει κάτι απρόβλεπτο, μια άλλη παγκόσμια οικονομική κρίση ή κάποια αντίξοη οικονομική εξέλιξη εκτός ελέγχου της ελληνικής κυβέρνησης και να μην μπορέσει να πετύχει τους στόχους. Στην περίπτωση αυτή οι υπουργοί της Ευρωζώνης μπορούν να αποφασίσουν να επιδώσουν στην Ελλάδα αναθεωρημένες συστάσεις.
Αν η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί: Αφού περάσουν 4 μήνες από την επίδοση του σημειώματος του Φεβρουαρίου, η επιτροπή θα αξιολογήσει το βαθμό συμμόρφωσης της Ελλάδας με τα συνιστώμενα βήματα. Αν δεν είναι επαρκής, οι υπουργοί μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις. Οι κυρώσεις πρέπει να επιβληθούν το αργότερο έως 16 μήνες μετά την απόφαση ότι η Ελλάδα είχε υπερβολικό έλλειμμα, που ελήφθη στις 27 Απριλίου του 2009. Η προθεσμία συμπληρώνεται τον Αύγουστο του 2010.
Κυρώσεις: οι κυρώσεις θα πάρουν αρχικά τη μορφή μιας μη έντοκης κατάθεσης που δεσμεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία θα αποτελείται:
ένας σταθερό μέρος που θα αντιπροσωπεύει το 0,2% του ΑΕΠ
ένα μεταβλητό μέρος ίσο με το 1/10 της διαφοράς ανάμεσα στο έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ τη χρονιά που το έλλειμμα κρίθηκε υπερβολικό και την τιμή αναφορά του 3% του ΑΕΠ.
Η κατάθεση πάντως δεν μπορεί να είναι υψηλότερη του 0,5% του ετήσιου ΑΕΠ.
Οι κυρώσεις επίσης περιλαμβάνουν:
Την αναστολή παροχής των κονδυλίων συνοχής στην Ελλάδα.
Την αναστολή παροχής πιστώσεων από την Ευρωπαϊκή Επενδυτική Τράπεζα.
Την απαίτηση από την Ελλάδα να παράσχει επιπλέον πληροφόρηση, πριν την έκδοση ομολόγων και τίτλων.
Αν η Ελλάδα συνεχίσει να αγνοεί τις συστάσεις, το 2011 οι υπουργοί της Ευρωζώνης μπορούν να προχωρήσουν στην επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων ζητώντας μια επιπλέον κατάθεση ίση με το 1/10 της διαφοράς ανάμεσα στο έλλειμμα σαν ποσοστό του ΑΕΠ την προηγούμενη χρονιά και την τιμή αναφοράς του 3% του ΑΕΠ. Και αν μετά από δύο χρόνια το έλλειμμα παραμένει άνω του 3%, η κατάθεση αυτή μετατρέπεται σε πρόστιμο. Αν το έλλειμμα πέσει κάτω του 3% η κατάθεση επιστρέφεται. Οι τόκοι από τις καταθέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι αποδόσεις από κάθε τύπου πρόστιμα διανέμονται μεταξύ των χωρών που το έλλειμμά τους δεν ξεπερνά το 3% αναλογικά με το μερίδιό τους στο συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης.
Ελλάδα όπως Αργεντινή;
Το Φεβρουάριο του 2002, η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών σε $155 δις δημοσίου χρέους. Όταν έγινε αυτή η στάση πληρωμών, το χρέος προς το ΑΕΠ της χώρας αυτής ήταν 65%. Στην Ελλάδα σήμερα το χρέος είναι, τουλάχιστον, στο 120% του ΑΕΠ. Μετά από τη στάση πληρωμών και λόγω της υποτίμησης του νομίσματος, το χρέος ανέβηκε στο 150% του ΑΕΠ. Στους επόμενους μήνες, το εθνικό νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 70% σε σχέση με το δολάριο. Το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 11% το 2002 και το βιοτικό επίπεδο επέστρεψε στα επίπεδα του 1968. Η ανεργία σκαρφάλωσε στο 25%, και σε μερικούς μήνες, το 60% του πληθυσμού βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας. Σήμερα μετά από 8 χρόνια, το ποσοστό του πληθυσμού που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας έχει μειωθεί στο, προ της κρίσεως, επίπεδο του 18%. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι στο 24%.
Πριν καταρρεύσει η Αργεντινή, υπήρχε μια αφαίμαξη ρευστότητας από τη χώρα αυτή. Για πολλούς μήνες, επιχειρηματίες και απλοί πολίτες πέρναγαν τα σύνορα της Ουρουγουάης (Ελβετία της Νότιας Αμερικής) και κατέθεταν βαλίτσες με δολάρια στις τράπεζες του Montevideo. Κανείς δε ρωτάει από πού ήρθαν τα λεφτά στην Ουρουγουάη.
Πρόσφατα, η ελληνική κυβέρνηση είχε την ιδέα να χαρτογραφηθούν οι καταθέσεις στην ελληνική επικράτεια και να υποχρεωθεί ο κάθε πολίτης να καταθέσει «πόθεν έσχες» για να δικαιολογήσει τις καταθέσεις αυτές. Το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθούν μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό και πολλά άλλα να αποσυρθούν από τις τράπεζες και να μπουν σε θυρίδες. Η κυβέρνηση από τότε δεν έχει αναφερθεί ξανά στο θέμα.
Συχνά αναφερόμαστε στο δημόσιο χρέος σαν να ήταν απλά ένα τεχνοκρατικό μέγεθος που αφορά μονάχα τους γραφειοκράτες του Υπ.Οικ. και τους αναλυτές της Moody’s. Το Δημόσιο Χρέος όμως, αποτελεί το μεγαλύτερο ίσως έγκλημα των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.
Η ασυδοσία της δεκαετίας του 1980 και η ανευθυνότητα των επομένων δεκαετιών έχουν οδηγήσει πλέον σε ρυθμούς αύξησης του Δημόσιου Χρέους που δύσκολα μπορούν να συγκρατηθούν. Και τις άμεσες δυσάρεστες συνέπειες καλούνται να υποστούν συμπολίτες μας που όχι μόνο δεν συναποφάσισαν τη σπατάλη που οδήγησε στο σημερινό εφιάλτη, αλλά και ούτε ‘απολαύσανε’ ποτέ τους καρπούς του εγκλήματος.
Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία (κάθε πτέρυγας του κοινοβουλίου), ακολουθώντας πιστά τις αρχές της παράδοσής της, συνέχιζε για χρόνια τον χωρίς όρια δανεισμό, εξυπηρετώντας τις ομάδες πίεσης, τις συντεχνιακές οργανώσεις και τους κομματικούς μηχανισμούς που εξασφαλίζανε τη βιωσιμότητά της. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, συνήθιζε να λέει ότι «ή θα αφανίσουμε το δημόσιο χρέος, ή θα μας αφανίσει αυτό». Ως πρωθυπουργός ωστόσο, κατάφερε να αυξήσει το δημόσιο χρέος από 31.2% του ΑΕΠ το 1980, στο αστρονομικό 80.7% του ΑΕΠ το 1990. Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα, καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε – ούτε και τόλμησε μάλλον – να μας προστατέψει από τις καταστρεπτικές συνέπειες ενός αχαλίνωτου Δημόσιου Χρέους.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου όμως, δεν πρωτοτυπούσε στη ρητορική του περί του Δημόσιου Χρέους. Αρκετά χρόνια πριν, ο Ludwig von Mises μας προειδοποιούσε:
«There is no means of avoiding the final collapse of a boom brought about by credit expansion. The alternative is only whether the crisis should come sooner as a result of a voluntary abandonment of further credit expansion, or later as a final and total catastrophe of the currency system involved». Ludwig von Mises, Human Action, 1949
Και η κρίση ήρθε. Και δεν ήρθε ως αποτέλεσμα (μόνο) της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά ως άμεση συνέπεια της συνεχούς επέκτασης της ασύδοτης μηχανής που ονομάζεται ελληνικό κράτος και απειλεί πλέον να καταβροχθίσει κάθε υγιές κομμάτι της οικονομίας μας και γενικότερα της κοινωνικής μας δράσης.
Αν αναλογιστούμε το μέγεθος του Δημόσιου Χρέους και το ποσό που μας αναλογεί ως πολίτες, για τους περισσότερους από εμάς αυτό σημαίνει αρκετά χρόνια απλήρωτης εργασίας στο όνομα της συνέχειας του κράτους και εξαιτίας αποφάσεων που ληφθήκανε πολύ πριν γεννηθούμε. Αν αυτό δεν είναι ισοδύναμο με σκλαβιά και της υποδούλωση, τότε οι έννοιες αυτές έχουν αρχίσει πια να χάνουν τη σημασία τους.
Ακόμη όμως κι αν ως κοινωνία είχαμε το δικαίωμα να υποδουλώσουμε με αυτό τον τρόπο τους εαυτούς μας (που δεν το έχουμε), σε καμία περίπτωση δεν έχουμε το δικαίωμα να συνεχίσουμε τα λάθη του παρελθόντος υποθηκεύοντας ουσιαστικά και τη ζωή των παιδιών μας. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να αποδεχόμαστε πλέον ελλειμματικούς προϋπολογισμούς που προσθέτουν στο βάρος που θα πρέπει να κουβαλήσουν οι επόμενες γενιές.
Ικανοποιητικό πρώτο βήμα για την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών χαρακτήρισε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ), τονίζοντας ωστόσο πως δεν είναι αρκετά σκληρό για να εξασφαλίσει την επιτυχία.
«Πιστεύουμε ότι οι Έλληνες λαμβάνουν μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση τα οποία όμως δεν είναι απολύτως αρκετά για την αντιμετώπιση της κατάστασης», δήλωσε ο κ. Γιούνκερ, συμπληρώνοντας ότι η Ελλάδα επιδεικνύει καλή θέληση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εμφανιστούν με μια κοινή στάση στήριξης προς αυτή.
«Επί του παρόντος πιστεύω, λυπούμαι που το λέω μάλλον καθυστερημένα, ότι τώρα έχουν λάβει τα σωστά μέτρα», δήλωσε ο Ewald Nowotny, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Reuters Insider, αναφερόμενος στα σχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας.
Προειδοποίησε επίσης όσους πιστεύουν ότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα σπεύσουν να βοηθήσουν τη χώρα, αν αυτή δεν μπορέσει να επιλύσει τα προβλήματά της μόνη της.
«Έχουμε στη συνθήκη της ΕΕ μια αυστηρή διάταξη για μη διάσωση. Για εμάς αυτό είναι πολύ ξεκάθαρη διάσταση», ανέφερε.
Εκτίμησε παράλληλα ότι η ευρωζώνη δεν θα ξαναπέσει σε ύφεση, καθώς και ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε, κάποια στιγμή, να μιμηθεί τα σχέδια της Fed για περιορισμό της υπερβάλλουσας ρευστότητας των τραπεζών.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Η Ελλάδα δεν παράγει high value added προϊόντα και υπηρεσίες. Αποτέλεσμα είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση το κράτος να μπορεί να εισπράξει τους ανάλογους φόρους.
Παράδειγμα. Η Intel έχει μεικτό περιθώριο κέρδους 60% και καθαρά κέρδη 15% σε σχέση με τις πωλήσεις της.
Η εταιρεία Πλαστικά Θράκης δεν έχει ούτε κατά προσέγγιση αυτά τα νούμερα. Αυτό σημαίνει το εξής. Αν και οι δυο εταιρείες είχαν πωλήσεις 240 δις ευρώ (που είναι το σημερινό Ελληνικό ΑΕΠ) τότε η Intel θα είχε κέρδος και θα απέδιδε φόρους, ενώ η ΠΛΑΘ θα είχε ελάχιστα αναλογικά κέρδη και θα απέδιδε ελάχιστους αναλογικά φόρους σε σχέση με την Intel.
Με λίγα λόγια, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τα έσοδα των άλλων κρατών με την Ελλάδα, διότι εμείς δεν είμαστε ένα high value added economy.
Για να γίνουμε, θα πρέπει να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να μειωθεί δραστικά ο δημόσιος τομέας, που θα έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθεί η διαφθορά, η αναποτελεσματικότητα κτλ.
Άρα, δεν είναι λύση να προσπαθούμε να αρμέξουμε την Ελληνική οικονομία από φόρους, στο άνομο του ότι η Νορβηγία έχει περισσότερα έσοδα, διότι απλά δεν είμαστε ίδιοι.
Υπόψη, ότι η Δανία πριν πολλά χρόνια μείωσε το κράτος πάνω από 20%. και οτι στη Δανία δεν υπάρχει μονιμότητα. Μάλιστα πριν από δυο μέρες, σε ένα lecture, ο Δανός πρέσβης είπε ότι ο ίδιος έχει απολύσει εκατοντάδες δημοσίους υπαλλήλους, όχι διότι έκαναν κάτι επιλήψιμο η λάθος, αλλά διότι απλά δεν τους είχε πλέον ανάγκη το κράτος.
Η δε Ολλανδία επίσης έχει πάρει απόφαση να μείωση τον Δημόσιο τομέα κατά 20%. Η Ολλανδία έχει σχεδόν το μισό αναλογικά χρέος επί του ΑΕΠ από εμάς.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-01-19-00-28-46-2010011918930/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου