15/4/2010 22:45 από theshaman
Το σχέδιο της χρεοκοπίας της Ελλάδας από τους διεθνείς κερδοσκόπους ήταν έτοιμο πριν τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη και μπήκε σε εφαρμογή την …επομένη της εκλογικής νίκης του ΠαΣοΚ.
Στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου έλαβαν μέρος το ίδιο το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα την επομένη τωνεκλογών 5/10/09 και λίγες ημέρες αργότερα στις 22/10/09 ( Aριθμ. Πρωτοκ. 690 και 691) η Τράπεζα της Ελλάδας σε συνεννόηση με τον κ. Παπακωνσταντίνου και κατόπιν …..αιτήματος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, προέβη σε αλλαγή του κανονισμού του συστήματος διακανονισμού πωλήσεων των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου από Τ3 σε Τ10.
Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο
Με αυτόν τον τρόπο άνοιγε την πόρτα στους «σορτάκηδες» που μπορούσαν να πουλάνε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που δεν είχαν και αφού έριχναν την τιμή τους να τα ξαναγοράζουν σε χαμηλότερη τιμή για να τα παραδώσουν μέχρι και 10 ημέρες αργότερα ( από 3 που ίσχυε πριν την ημέρα των εκλογών).
Μάλιστα το διάστημα εκκαθάρισης των εν λόγω γραμματίων ( όπως αποκαλύπτουν γνώστες της αγοράς) συχνά υπερέβαινε και τις 10 ημέρες με την ανοχή των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες δρούσαν ως μεσάζοντες.
Σαν να μην έφτανε αυτό , η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών με νέο αίτημα τους (που γίνεται δεκτό στις 10/12/09 και με το επιχείρημα ότι το …ζητούσαν οι διεθνείς οίκοι που εμπορεύονταν τα ομόλογα ) κατορθώνουν να μην επιβάλλονται κυρώσεις για τον «σορτάκια» , ο οποίος…… δεν θα είχε να παραδώσει ομόλογα μετά τη 10η ημέρα ή και αργότερα.
Προς τον σκοπό αυτό μετέτρεψαν τη δημοπρασία που θα έπρεπε να κάνει η ΤτΕ για να βρει τα ομόλογα που δεν είχε να παραδώσει ο «σορτάκιας» από υποχρεωτική σε … «προαιρετική»!!!
Δηλαδή , με το τέχνασμα αυτό μπορούσε κάθε «σορτάκιας» εάν δεν κατόρθωνε να κερδίσει από την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων ( πάντα χωρίς να τα έχει, …Αέρας κοπανιστός δηλαδή), να ακυρώνει την συναλλαγή μετά 10 ημέρες.
Και τα δικά μας, …δικά μας και τα δικά σας …δικά μας ! Σίγουρος τρόπος δηλαδή να κερδοσκοπήσει κανείς εναντίον της χώρας μας , χωρίς….κανένα ρίσκο!
Και η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών υπονόμευσαν τα εθνικά μας συμφέροντα , διευκολύνοντας από τις πρώτες ημέρες μετά τις εκλογές , τους υποτιμητικούς κερδοσκόπους ( «σορτάκηδες») να εξοντώσουν την ελληνική οικονομία , εκτοξεύοντας , με ανύπαρκτο ρίσκο, το κόστος δανεισμού της χώρας μας υψηλότερα από αυτό του …Ιράκ!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα , τα ελληνικά ομόλογα εκτινάχθηκαν ακριβώς από τότε που τέθηκε σε ισχύ η συγκεκριμένη διάταξη , τον περασμένο Οκτώβριο κατά την εκλογή του ΠαΣοΚ μέχρι σήμερα από 100 περίπου basis points σε …450!
Η ζημιά από την προκλητική αυτή «εθνική μειοδοσία» για να μην πούμε τίποτα βαρύτερο , έχει ήδη γίνει και εκτιμάται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον τοκοχρεολύσια, τα οποία προέρχονται από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού!
Άραγε , ….ο πρωθυπουργός τι λέει για όλα αυτά;
ΥΓ. Η αλλαγή του κανονισμού έγινε μάλλον παράνομα, δηλαδή μόνο με εντολή του διευθυντή της Διευθ. Οργάνωσης και όχι με πράξη του διοικητή , όπως έπρεπε! Γιατί;
Γιατί όταν μαθεύτηκε η πρακτική αυτή στους χρηματιστηριακούς κύκλους έγινε προσπάθεια να καλυφθεί το σκάνδαλο με πράξη διοικητή με αριθμό 158 της 10/2/2010 που θα νομιμοποιούσε τη μέχρι τότε πρακτική και την οποία υπέγραψε …..ο υποδιοικητής (ούτε εδώ η υπογραφή του διοικητή, Γιατί άραγε;), αλλά ….. δεν δημοσιεύτηκε ποτέ !!! Γιατί;
Γιατί μόλις την περασμένη Πέμπτη (8/4/2010) επιβλήθηκε ο διακανονισμός των short selling σε μια μόνο ημέρα (Τ 1); Μήπως γιατί έγινε αντιληπτό το σκανδαλώδες του θέματος; Μήπως γιατί αυτό που επιθυμούσαν διάφοροι κύκλοι ….επιτεύχθηκε;
Δεν Νογάτε Τίποτα;
Τι γνώμη έχετε ύστερα απο αύτα για την πορεια του ΧΑ μέχρι τώρα κ μετά??????
Αναδημοσίευση απο : http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=1639032
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Τέταρτο Ράιχ εναντίον Ευρωπαϊκού Νότου!
Τετάρτη, 28 Απρίλιος 2010 01:37 .
Σενάρια χρεοκοπίας του Ευρωπαϊκού Νότου πλέκουν ανοικτά πλέον Γερμανοί αξιωματούχοι, αφήνοντας να διαφανεί με σαφήνεια η εγκατάλειψη παραδοσιακών φιλοευρωπαϊκών θέσεων των γερμανικών μεταπολεμικών ηγεσιών, που προκαλούν ακόμη και στην Γαλλία ανησυχίες για την ανάδυση του Τέταρτου Ράιχ, αυτή τη φορά με οικονομικά «όπλα».
«Ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός, ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Γερμανία οι αντιευρωπαϊκές διαθέσεις κερδίσουν ισχυρό πολιτικό έρεισμα», δήλωνε χθες στο Reuters ο Γερμανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Τόμας Στράουμπχαρ, την ώρα που ένας καταιγισμός δηλώσεων από παράγοντες του κυβερνητικού συνασπισμού της Δεξιάς προκαλούσαν νέες σεισμικές δονήσεις στις ελληνικές αγορές, ανεβάζοντας ταυτόχρονα κατακόρυφα το θερμόμετρο της υποτιμητικής κερδοσκοπίας κατά των πορτογαλικών ομολόγων και μετοχών.
Πράγματι, παρότι η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε επιμένουν στις επίσημες δηλώσεις τους στην ανάγκη διάσωσης της Ελλάδας, έστω και με πολύ αυστηρούς όρους, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται από άλλα κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος γερμανικού συνασπισμού περιλαμβάνει σενάρια χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη:
- Ανώτερος αξιωματούχος των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, ο Νόρμπερτ Μπαρτλ, δήλωσε στο Reuters, ότι στη σημερινή προγραμματισμένη εμφάνιση του Ντομινίκ Στρος Καν και του Ζαν Κλωντ Τρισέ στο γερμανικό Κοινοβούλιο θα τεθεί από βουλευτές θέμα «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, δηλαδή αναδιάρθρωσης με μείωση της ονομαστικής αξίας των τίτλων που έχουν στα χέρια τους οι επενδυτές. Αυτό το σενάριο προσπάθησε να αποκλείσει σχεδόν με δραματικό τρόπο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ, που βλέπει ότι στην περίπτωση αυτή θα εκτεθούν σε ζημιές δεκάδων δις. ευρώ οι γαλλικές τράπεζες.
- Με αυτό το σενάριο επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, το οποίο υποδαύλισε πάλι με δηλώσεις στελεχών της η Goldman Sachs, αλλά και η Moody’s, με τη νέα υποβάθμιση της Ελλάδας, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο το κερδοσκοπικό στοίχημα κυρίως αμερικανικών τραπεζών και hedge funds του Λονδίνου για μια άμεση ελληνική πτώχευση, που θα φέρει κέρδη δισεκατομμυρίων σε όσους έχουν θέσεις σε CDS. Ορισμένοι θυμίζουν, ότι στην Goldman Sachs έχει αναλάβει καθήκοντα υψηλού συμβούλου μια εμβληματική φυσιογνωμία του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Μπούντεσμπανκ, Ότμαρ Ίσινγκ.
- Άλλος αξιωματούχος, από το οικονομικό επιτελείο του FDP, που συγκυβερνά με τους Χριστιανοδημοκράτες, δήλωσε ότι στο σχέδιο αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης θα πρέπει να περιληφθεί και η προσωρινή, όπως είπε, έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (προφανώς ύστερα από κάποια μορφή πτώχευσης, αφού διαδικασία εξόδου δεν προβλέπεται θεσμικά), ώστε η χώρα να ανακτήσει με μια γενναία υποτίμηση της δραχμής τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της. Όμως, σε αυτή την περίπτωση είναι σαφές, ότι η «προσωρινή» έξοδος δεν μπορεί να έχει προκαθορισμένη χρονική διάρκεια και ίσως να οδηγήσει σε μια πολυετή περιπέτεια με αβέβαιη κατάληξη.
Οι δηλώσεις αυτές απηχούν τον προβληματισμό της γερμανικής ηγεσίας για τα στρατηγικά δόγματα της χώρας, που καθόρισαν επί δεκαετίες τη γερμανική πολιτική και ίσως αυτή την περίοδο να αναθεωρούνται, υπό το φως της διεθνούς κρίσης χρέους, αλλά και της ανάδυσης επικίνδυνων, για την Γερμανία, νέων ανταγωνιστικών δυνάμεων στην περιοχή της Ασίας, με πρώτη βεβαίως την Κίνα.
Η ιδιαίτερα διαδεδομένη αντίληψη, ότι η Γερμανία έχει συμφέρον να διατηρήσει ακέραιη την Ευρωζώνη και να αποφύγει ζημιές δισεκατομμυρίων στο τραπεζικό της σύστημα από χρεοκοπίες χωρών του Νότου, σύμφωνα με μια εναλλακτική ανάλυση που φαίνεται να απηχούν οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων, δεν έχει βάση:
- Οι ζημιές στο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας σαφώς είναι ελεγχόμενες, καθώς είναι διάσπαρτες σε αρκετές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ μπορούν εύκολα να καλυφθούν με χρηματοδότηση από το εύρωστο γερμανικό Δημόσιο, χωρίς μάλιστα να χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις στους φορολογούμενους πολίτες, όπως φαίνεται ότι χρειάζεται στην περίπτωση παροχής βοήθειας στις χώρες του Νότου.
- Από την άλλη πλευρά, η γερμανική ηγεσία φαίνεται ότι διαπιστώνει, ότι παρήλθαν οι μέρες των άριστων εμπορικών σχέσεων με τις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης, οι οποίες έχουν βυθισθεί σε τέτοια κρίση χρέους, ύφεσης και ελλειμμάτων στις εξωτερικές τους συναλλαγές, που δεν αποτελούν «κότες με χρυσά αυγά» για τις γερμανικές βιομηχανίες, όπως συνέβαινε στα χρόνια της οικονομικής τους άνθησης.
- Επιπλέον, η Γερμανία φαίνεται ότι επιδιώκει να αξιοποιήσει την ισχυρή δημοσιονομική της θέση, για να εγγράψει πολιτικά κέρδη στη διεθνή σκακιέρα: όσο οι ζημιές από τα ομόλογα των χωρών του Νότου ασκούν πιέσεις στις τράπεζες, άρα και δημοσιονομικές, στην Γαλλία, την Βρετανία και άλλες ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τόσο αναδεικνύεται με σαφέστερο τρόπο η γερμανική υπεροχή.
- Κοινός παρονομαστής όλων των σεναρίων που επεξεργάζεται η γερμανική ηγεσία, από την επιβολή αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας στις «απείθαρχες» χώρες, μέχρι την πτώχευση, ή την έξοδό τους από τη ζώνη του ευρώ, ή ακόμη και ο ευσεβής πόθος ορισμένων για επαναφορά του μάρκου, είναι η ακραία υποτίμηση εισοδημάτων και αξιών, που θα διευκολύνει στα γερμανικά συμφέροντα να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας βιομηχανίες και περιουσιακά στοιχεία τεράστιας αξίας στο παρελθόν.
- Κατάληξη αυτής της διεργασίας, όπως συνέβη και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, θα είναι να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η πλουτοπαραγωγική βάση της Γερμανίας, άρα και η θέση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις χώρες της Ασίας, που παράγουν όλο και ποιοτικότερα προϊόντα, με εξαιρετικά ανταγωνιστικό κόστος.
Με αυτά τα δεδομένα, ο «ξαφνικός», φαινομενικά, αντιευρωπαϊσμός των Γερμανών εξηγείται άριστα με οικονομικούς και στρατηγικούς όρους και οδηγεί την Ευρώπη σε νέους συσχετισμούς δυνάμεων, εξαιρετικά δυσμενείς ακόμη και για την Γαλλία, αν δεν δημιουργηθούν γρήγορα αντισυσπειρώσεις κρατών, που θα θέσουν υπό έλεγχο το νέο γερμανικό μεγαλοϊδεατισμό…
Αναδημοσίευση : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-27-23-39-17-2010042722571/
Σενάρια χρεοκοπίας του Ευρωπαϊκού Νότου πλέκουν ανοικτά πλέον Γερμανοί αξιωματούχοι, αφήνοντας να διαφανεί με σαφήνεια η εγκατάλειψη παραδοσιακών φιλοευρωπαϊκών θέσεων των γερμανικών μεταπολεμικών ηγεσιών, που προκαλούν ακόμη και στην Γαλλία ανησυχίες για την ανάδυση του Τέταρτου Ράιχ, αυτή τη φορά με οικονομικά «όπλα».
«Ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός, ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Γερμανία οι αντιευρωπαϊκές διαθέσεις κερδίσουν ισχυρό πολιτικό έρεισμα», δήλωνε χθες στο Reuters ο Γερμανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Τόμας Στράουμπχαρ, την ώρα που ένας καταιγισμός δηλώσεων από παράγοντες του κυβερνητικού συνασπισμού της Δεξιάς προκαλούσαν νέες σεισμικές δονήσεις στις ελληνικές αγορές, ανεβάζοντας ταυτόχρονα κατακόρυφα το θερμόμετρο της υποτιμητικής κερδοσκοπίας κατά των πορτογαλικών ομολόγων και μετοχών.
Πράγματι, παρότι η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε επιμένουν στις επίσημες δηλώσεις τους στην ανάγκη διάσωσης της Ελλάδας, έστω και με πολύ αυστηρούς όρους, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται από άλλα κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος γερμανικού συνασπισμού περιλαμβάνει σενάρια χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη:
- Ανώτερος αξιωματούχος των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, ο Νόρμπερτ Μπαρτλ, δήλωσε στο Reuters, ότι στη σημερινή προγραμματισμένη εμφάνιση του Ντομινίκ Στρος Καν και του Ζαν Κλωντ Τρισέ στο γερμανικό Κοινοβούλιο θα τεθεί από βουλευτές θέμα «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, δηλαδή αναδιάρθρωσης με μείωση της ονομαστικής αξίας των τίτλων που έχουν στα χέρια τους οι επενδυτές. Αυτό το σενάριο προσπάθησε να αποκλείσει σχεδόν με δραματικό τρόπο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ, που βλέπει ότι στην περίπτωση αυτή θα εκτεθούν σε ζημιές δεκάδων δις. ευρώ οι γαλλικές τράπεζες.
- Με αυτό το σενάριο επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, το οποίο υποδαύλισε πάλι με δηλώσεις στελεχών της η Goldman Sachs, αλλά και η Moody’s, με τη νέα υποβάθμιση της Ελλάδας, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο το κερδοσκοπικό στοίχημα κυρίως αμερικανικών τραπεζών και hedge funds του Λονδίνου για μια άμεση ελληνική πτώχευση, που θα φέρει κέρδη δισεκατομμυρίων σε όσους έχουν θέσεις σε CDS. Ορισμένοι θυμίζουν, ότι στην Goldman Sachs έχει αναλάβει καθήκοντα υψηλού συμβούλου μια εμβληματική φυσιογνωμία του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Μπούντεσμπανκ, Ότμαρ Ίσινγκ.
- Άλλος αξιωματούχος, από το οικονομικό επιτελείο του FDP, που συγκυβερνά με τους Χριστιανοδημοκράτες, δήλωσε ότι στο σχέδιο αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης θα πρέπει να περιληφθεί και η προσωρινή, όπως είπε, έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (προφανώς ύστερα από κάποια μορφή πτώχευσης, αφού διαδικασία εξόδου δεν προβλέπεται θεσμικά), ώστε η χώρα να ανακτήσει με μια γενναία υποτίμηση της δραχμής τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της. Όμως, σε αυτή την περίπτωση είναι σαφές, ότι η «προσωρινή» έξοδος δεν μπορεί να έχει προκαθορισμένη χρονική διάρκεια και ίσως να οδηγήσει σε μια πολυετή περιπέτεια με αβέβαιη κατάληξη.
Οι δηλώσεις αυτές απηχούν τον προβληματισμό της γερμανικής ηγεσίας για τα στρατηγικά δόγματα της χώρας, που καθόρισαν επί δεκαετίες τη γερμανική πολιτική και ίσως αυτή την περίοδο να αναθεωρούνται, υπό το φως της διεθνούς κρίσης χρέους, αλλά και της ανάδυσης επικίνδυνων, για την Γερμανία, νέων ανταγωνιστικών δυνάμεων στην περιοχή της Ασίας, με πρώτη βεβαίως την Κίνα.
Η ιδιαίτερα διαδεδομένη αντίληψη, ότι η Γερμανία έχει συμφέρον να διατηρήσει ακέραιη την Ευρωζώνη και να αποφύγει ζημιές δισεκατομμυρίων στο τραπεζικό της σύστημα από χρεοκοπίες χωρών του Νότου, σύμφωνα με μια εναλλακτική ανάλυση που φαίνεται να απηχούν οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων, δεν έχει βάση:
- Οι ζημιές στο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας σαφώς είναι ελεγχόμενες, καθώς είναι διάσπαρτες σε αρκετές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ μπορούν εύκολα να καλυφθούν με χρηματοδότηση από το εύρωστο γερμανικό Δημόσιο, χωρίς μάλιστα να χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις στους φορολογούμενους πολίτες, όπως φαίνεται ότι χρειάζεται στην περίπτωση παροχής βοήθειας στις χώρες του Νότου.
- Από την άλλη πλευρά, η γερμανική ηγεσία φαίνεται ότι διαπιστώνει, ότι παρήλθαν οι μέρες των άριστων εμπορικών σχέσεων με τις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης, οι οποίες έχουν βυθισθεί σε τέτοια κρίση χρέους, ύφεσης και ελλειμμάτων στις εξωτερικές τους συναλλαγές, που δεν αποτελούν «κότες με χρυσά αυγά» για τις γερμανικές βιομηχανίες, όπως συνέβαινε στα χρόνια της οικονομικής τους άνθησης.
- Επιπλέον, η Γερμανία φαίνεται ότι επιδιώκει να αξιοποιήσει την ισχυρή δημοσιονομική της θέση, για να εγγράψει πολιτικά κέρδη στη διεθνή σκακιέρα: όσο οι ζημιές από τα ομόλογα των χωρών του Νότου ασκούν πιέσεις στις τράπεζες, άρα και δημοσιονομικές, στην Γαλλία, την Βρετανία και άλλες ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τόσο αναδεικνύεται με σαφέστερο τρόπο η γερμανική υπεροχή.
- Κοινός παρονομαστής όλων των σεναρίων που επεξεργάζεται η γερμανική ηγεσία, από την επιβολή αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας στις «απείθαρχες» χώρες, μέχρι την πτώχευση, ή την έξοδό τους από τη ζώνη του ευρώ, ή ακόμη και ο ευσεβής πόθος ορισμένων για επαναφορά του μάρκου, είναι η ακραία υποτίμηση εισοδημάτων και αξιών, που θα διευκολύνει στα γερμανικά συμφέροντα να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας βιομηχανίες και περιουσιακά στοιχεία τεράστιας αξίας στο παρελθόν.
- Κατάληξη αυτής της διεργασίας, όπως συνέβη και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, θα είναι να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η πλουτοπαραγωγική βάση της Γερμανίας, άρα και η θέση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις χώρες της Ασίας, που παράγουν όλο και ποιοτικότερα προϊόντα, με εξαιρετικά ανταγωνιστικό κόστος.
Με αυτά τα δεδομένα, ο «ξαφνικός», φαινομενικά, αντιευρωπαϊσμός των Γερμανών εξηγείται άριστα με οικονομικούς και στρατηγικούς όρους και οδηγεί την Ευρώπη σε νέους συσχετισμούς δυνάμεων, εξαιρετικά δυσμενείς ακόμη και για την Γαλλία, αν δεν δημιουργηθούν γρήγορα αντισυσπειρώσεις κρατών, που θα θέσουν υπό έλεγχο το νέο γερμανικό μεγαλοϊδεατισμό…
Αναδημοσίευση : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-27-23-39-17-2010042722571/
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Εσείς Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εμείς αγωγό... η μοιρασιά έγινε
Κυριακή, 11 Απριλίου 2010 
Εσείς Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εμείς αγωγό... η μοιρασιά έγινε
Η νέα συμφωνία Αμερικής-Ρωσίας για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλάδας!!!
Στις 6 και 7 Ιούλη 2009 πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη του νέου καλού μαύρου προέδρου στη Μόσχα. Κατά την επίσκεψη αυτή, ο Ομπάμα συναντήθηκε την πρώτη μέρα με τον Μεντβέντεφ στο Κρεμλίνο και την δεύτερη με τον Πούτιν στη ντάτσα του στο Νόβο Ογκαρίοβο, έξω από τη Μόσχα. Οποιοσδήποτε παραλληλισμός με την επίσκεψη των Ρούσβελτ-Τσόρτσιλ στη ντάτσα του Στάλιν στη Γιάλτα, θα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματικός.
Αν και οι δηλώσεις των ηγετών κινήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στα πλαίσια των διπλωματικών εντυπώσεων και αναφέρθηκαν σε «συζητήσεις» (και όχι όπως θα ήταν σωστότερο να αναφερθεί: «συμφωνίες») πάνω σε όλα τα θέματα που αφορούν τα σημεία τριβής των αμερικανορωσικών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του λεγόμενου «μετασοβιετικού χώρου» δηλαδή των χωρών που προηγουμένως ήταν ενταγμένες ή στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ τώρα δηλώνουν διατεθειμένες ή εντάσσονται στο ΝΑΤΟ, θα πρέπει να προσεχθεί το εξής:...
Τις δύο αυτές... ημέρες υπεγράφησαν 8 μεγάλες συμφωνίες που, αν και στις λεπτομέρειές τους παραμένουν απόρρητες, σύμφωνα με τα εκ των υστέρων ανακοινωθέντα ή διαρρέοντα, αφορούν κυρίως θέματα διαστημικής συνεργασίας, πυρηνικού οπλοστασίου, εξοπλισμών, της αντιπυραυλικής ασπίδας καθώς και θέματα ενεργειακά, οικονομικά και εμπορικά. Κάποιες ήταν οριστικές, ενώ κάποιες άλλες ενδιάμεσες, και επίσης κάποιες δηλώθηκαν ρητά, ενώ κάποιες άλλες γίνονται αντιληπτές από τις μετέπειτα δρομολογηθείσες εξελίξεις.
Η ικανοποίηση των ηγετών
Όλοι οι ηγέτες, Ομπάμα-Μεντβέντεφ-Πούτιν, αν και ανέφεραν ότι υπάρχουν αρκετά θέματα, στα οποία διαπιστώθηκε ασυμφωνία, εν τούτοις δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από τις «συζητήσεις» (=συμφωνίες) που έλαβαν χώρα το διήμερο αυτό. Οποιοσδήποτε παραλληλισμός με τις δηλώσεις ικανοποίησης των Ρούσβελτ-Τσόρτσιλ-Στάλιν στη Γιάλτα, θα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματικός.
Ο Μπάρακ Ομπάμα δήλωσε ανάμεσα στα άλλα ότι «θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι ανησυχίες της Ρωσίας για την Γεωργία και την Ουκρανία»(!) και επίσης σε μία δήλωση δήθεν στήριξης της φιλοαμερικανικής ρωσικής αντιπολίτευσης, την προσκάλεσε «να συνεργαστεί ως κοινωνία των πολιτών με τις θετικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει η ρωσική ηγεσία προς αυτή την κατεύθυνση»(!) Όπως είναι φυσικό, οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν πανικό στους φίλους και συνεργάτες των Αμερικανών στις χώρες αυτές.
Επειδή οι Ρώσοι ηγέτες, κατά παράδοση και αντίθετα με την αμερικανική πρακτική, αποφεύγουν να κάνουν εκ των προτέρων δημόσιες δηλώσεις για τέτοιου είδους θέματα, δεν καταγράφηκαν άμεσα (ή δεν τις προσέξαμε) ανάλογες (εκ-)δηλώσεις πανικού από τους φίλους και συνεργάτες των Ρώσων ανά τον κόσμο.
Ο πανικός του Καραμανλή
Ζήσαμε όμως όλοι οι Έλληνες ένα καλοκαιρινό δίμηνο έντονων φημών για πρόωρες εκλογές και τελικά είδαμε έναν πανικόβλητο Καραμανλή να καλεί σε εκλογές, αιφνιδιάζοντας ακόμη και στενούς του συνεργάτες στη Νέα Δημοκρατία.
Ο πανικός του Έλληνα πρώην πρωθυπουργού ήταν τόσο μεγάλος που έκανε ότι μπορούσε, δηλαδή μια σωρεία σημαντικών πολιτικών δήθεν λαθών, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η ήττα του και η ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ. Το μέγεθος της ποσοστιαίας διαφοράς των δύο κομμάτων στα εκλογικά αποτελέσματα ήταν πέρα και από τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις των Αμερικανών.
Ο νέος καλός πρωθυπουργός μας
Ο Γιώργος Παπανδρέου («γεννηθείς το έτος 1952 ως Τζέφρι -born as Jeffrey- στο Σεν Πολ/Μινεσότα των ΗΠΑ, όπου ο πατέρας του διατηρούσε έδρα στο Πανεπιστήμιο», όπως καταγράφεται σε αμερικανικά σάιτ του διαδικτύου) ανέλαβε πρωθυπουργός εν μέσω μιας έντονης παρασκηνιακής δραστηριότητας για την προετοιμασία της Ελλάδας προς πτώχευση. Το δημοσιονομικό έλλειμμα από μέρα σε μέρα μεγάλωνε, ο νέος μας πρωθυπουργός ήταν περισσότερο χρόνο εκτός παρά εντός των τειχών, οι υπουργοί περίμεναν να ορισθούν οι Γενικοί Γραμματείς μέσω ίντερνετ και οι υφυπουργοί έπαιζαν τον ρόλο διακοσμητικών γλαστρών σε θερμοκήπιο.
Ειδικά το έλλειμμα, που ήταν στο 6,5 πριν από τις εκλογές, παρουσιάστηκε αρχικά στο 8,7 μετά τις εκλογές και ξαφνικά «κλείδωσε» στο 12,7! Ο πρώην υπουργός Οικονομίας Παπαθανασίου βγήκε και δήλωσε οργισμένος ότι είναι ψέμα ότι το έλλειμμα είναι 12,7! Φαίνεται ότι αυτόν δεν είχαν προλάβει -ή δεν θεώρησαν σκόπιμο- να τον ειδοποιήσουν.
Αν και ξεφεύγει του παρόντος, αξίζει να αναφέρουμε εν τάχει ότι η όλη προετοιμασία αυτή απέβλεπε σε τρεις βασικούς στόχους:
1. στη δημιουργία ψυχολογικού κλίματος τρομοκράτησης των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων έτσι ώστε να αποδεχτούν χωρίς πολλές διαμαρτυρίες την χειροτέρευση μισθών και βιοτικού επιπέδου.
2. στην χρησιμοποίηση της Ελλάδας ως μοχλού δημιουργίας προβλημάτων, πίεσης, αναστάτωσης και δοκιμασίας της γαλλογερμανικής «διοίκησης» και πρακτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα στην Ευρωζώνη.
3. (και σημαντικότερο για εμάς) την αφαίμαξη της Ελλάδας τόσο από οικονομική άποψη όσο και από άποψη κρατικής οντότητας, ούτως ώστε να δρομολογηθούν ταχύτερα οι ρυθμίσεις των λεγομένων Εθνικών θεμάτων σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Αξίζει βέβαια να τονισθεί ότι η όλη αυτή επιχείρηση κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού εστιάζεται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα στο δημοσιονομικό έλλειμμα ενώ εθελοτυφλεί και εσκεμμένα παραβλέπει όλους τους άλλους οικονομικούς δείκτες. Για παράδειγμα, αποκρύπτουν συστηματικά ότι το ακαθάριστο Εθνικό προϊόν σταθερά αυξανόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων είχε πολλαπλασιαστεί, το ενεργητικό των Τραπεζών είχε υπερδιπλασιαστεί σε μία πενταετία κά.
16 Φεβρουαρίου 2010
Ξαφνική επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κρεμλίνο μετά από πρόσκληση της Ρωσικής Ηγεσίας και συναντήσεις με Μεντβέντεφ και Πούτιν. Στις συναντήσεις αυτές συζητούνται «θέματα κοινού ενδιαφέροντος». Το βασικότερο θέμα των τελευταίων χρόνων, που είχε μετατρέψει την Ελλάδα σε πεδίο μάχης των μεγάλων ενεργειακών συμφερόντων Δύσης-Ανατολής και το είχαμε πληρώσει πολύ ακριβά, ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, τίθεται σαν πρώτη προτεραιότητα! Επίσης συζητείται το θέμα της άρσης της υποχρέωσης βίζας των Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα, το οποίο θέμα ταλαιπώρησε την Τουριστική παραγωγή της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια υπέρ της Τουρκίας και της Αιγύπτου (που είχαν καταργήσει την απαίτηση βίζας από τους Ρώσους!) και -έτσι, στα. «κουφά», από μία εντελώς συμπτωματική συνάντηση της ίδιας μέρας του Μεντβέντεφ με τον Ρόμπερτ Ζέλικ, πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, αποκαλύπτεται ότι- ο Ρώσος πρόεδρος προτρέπει τον Έλληνα πρωθυπουργό να αποτανθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Παγκόσμια Τράπεζα (αμφότεροι οργανισμοί αμερικανικών συμφερόντων) για τα προβλήματα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων!!!
Με μια κουβέντα: Εσείς ΔΝΤ, Εμείς Αγωγό!
Ταχείες εξελίξεις
Μέσα σε ένα μόνο μήνα από την επίσκεψη του Παπανδρέου στη Μόσχα, γίνονται δύο σημαντικά βήματα για την κατασκευή του Αγωγού:
1. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 4 Μαρτίου 2010 με οριστική απόφαση στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού πακέτου ανάκαμψης, αποφασίζει την επιχορήγηση 31 έργων, μεταξύ των οποίων και των αγωγών φυσικού αερίου που διέρχονται από την Ελλάδα, αφ' ενός του Διασυνδετήριου αγωγού Ιταλία-Ελλάδα-Τουρκία, γνωστού ως πρόγραμμα Ποσειδών, αφ 'ετέρου του Διασυνδετήριου αγωγού Ελλάδα-Βουλγαρία (Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη). Τα προγράμματα επιχορηγούνται με ποσοστό 50%, επιλέχθηκαν με κριτήριο τον υψηλό κίνδυνο καθυστερήσεων που διατρέχουν λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης και έχουν χρονοδιάγραμμα 18 μηνών!!!
2. Στις 18 Μαρτίου 2010 η υπουργός Περιβάλλοντος καταθέτει κατεπείγον νομοσχέδιο στη Βουλή, με το οποίο ρυθμίζονται τα θέματα των απαλλοτριώσεων γης υπέρ του Δημοσίου για την κατασκευή του Αγωγού. Το έργο χαρακτηρίζεται «Μείζονος Εθνικής Σημασίας» και ταυτόχρονα η υπουργός αναφέρει στην επιστολή της ότι «Στόχος του νομοσχεδίου είναι να ολοκληρωθεί το εν λόγω έργο με ταχείς ρυθμούς και σύντομες διαδικασίες»
Δηλαδή: Τώρα, Τρέχουμε!
Συμπέρασμα: Ρωσία και ΗΠΑ κατέληξαν στις 6 και 7 Ιούλη 2009 σε συμφωνία για την Ελλάδα. Τα ποσοστά συμμετοχής της καθεμιάς είναι ακόμη άγνωστα.
Επιγραμματικά η Συμφωνία αναθέτει την πολιτική και οικονομική διαχείριση της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Η διαχείριση αυτή αφορά τόσο το εσωτερικό της χώρας (διακυβέρνηση) όσο και τις θέσεις της χώρας διεθνώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για το πρώτο, η οικονομική εκμετάλλευση της χώρας θα βαίνει διαρκώς εντεινόμενη (κοινώς «κάθε πέρσι και καλύτερα»). Κατά την επόμενη πενταετία προβλέπεται μεγάλη αύξηση της ανεργίας, δυσπραγία, κοινωνικές εξεγέρσεις και νέο κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων στο εξωτερικό.
Για το δεύτερο, η Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια στις συνεδριάσεις των Ευρωπαϊκών οργάνων συντασσόταν κατά κανόνα είτε με τα ρωσικά συμφέροντα είτε με τον Γαλλογερμανικό άξονα. Στο εξής θα τάσσεται στο πλευρό του Αγγλοαμερικανικού άξονα. Τα εθνικά μας θέματα θα ρυθμίζονται επί το πλείστον σύμφωνα με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Στη Ρωσία δίνεται επιτέλους η επί 3 αιώνες επιδιωκόμενη πρόσβαση στις Νότιες Θάλασσες. Τα ρωσικά πλοία θα φορτώνουν από Ελληνικά λιμάνια παρακάμπτοντας τις τουρκικές απαιτήσεις (και. «καπρίτσια») για δίοδο των Δαρδανελίων. Επίσης θα δοθούν και κάποιες ακόμη δυνατότητες οικονομικών συνεργασιών, όπως στον Τουρισμό και στον. εξοπλιστικό τομέα! Στο τέλος Μαρτίου ο Έλληνας υπουργός Άμυνας επισκέπτεται με την σειρά του τη Μόσχα. Οι ανακοινώσεις ίσως εκπλήξουν πολλούς.
Όπως προείπαμε, τα ποσοστά συμμετοχής των ΗΠΑ και της Ρωσίας στην νέα ελληνική πραγματικότητα είναι ακόμη άγνωστα και ίσως δεν αποκαλυφτούν ποτέ. Οποιοσδήποτε όμως παραλληλισμός με την σημείωση του Στάλιν «Ελλάδα: Αυτοί 90%, Εμείς 10%» που βρέθηκε μετά τη συμφωνία στη Γιάλτα, θα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματικός.
Άλλωστε τώρα, και να βρεθεί κάποια σημείωση, δεν θα αναγράφει μόνο 10%.
του Σταύρου Παπαδόπουλου στο resalto
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
To νέο παιχνίδι της Goldman κατά της Ελλάδας!
ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/to----goldman----2010042522468/
To νέο παιχνίδι της Goldman κατά της Ελλάδας!
«Όσοι επενδύουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας θα χάσουν τα χρήματά τους», προειδοποίησε τους κερδοσκόπους ο Γ. Παπακωνσταντίνου, στο περιθώριο της Ετήσιας Συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μόνο που οι… πρυτάνεις της υποτιμητικής κερδοσκοπίας, στο στρατηγείο της Goldman Sachs, βρίσκονται ήδη ένα βήμα μπροστά από τον υπουργό Οικονομικών και μάλλον θα γελάνε με τέτοιες προειδοποιήσεις.
Από την περασμένη εβδομάδα, αμέσως μόλις έγινε σαφές ότι η Ελλάδα προσφεύγει στο διεθνή μηχανισμό στήριξης από το ΔΝΤ και τις χώρες της Ευρωζώνης, η Goldman Sachs, με την αγαστή συμπαράσταση των Financial Times, φρόντισε να διακινήσει το επόμενο «μαύρο» σενάριο για την Ελλάδα, που ήδη ανταμείβει πλούσια όσους επιμένουν στη γνωστή στρατηγική «long CDS, short equity».
Δηλαδή διατηρούν θέσεις στα συμβόλαια ασφάλισης πιστωτικού κινδύνου και παράλληλα σορτάρουν τα ελληνικά ομόλογα –φήμες που κάνουν συνεχώς το γύρο της αγοράς τους τελευταίους μήνες αναφέρουν ότι η Goldman ακολουθεί αυτή τη στρατηγική για την Ελλάδα: η ίδια διατηρεί τεράστιες θέσεις σε CDS και την ίδια ώρα φιλικά της hedge funds σορτάρουν άγρια τα ομόλογα.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο στους μη γνωρίζοντες τις λειτουργίες των αγορών, τα CDS έχουν γίνει πλέον ακόμη πιο ελκυστικά μετά την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, παρότι υποτίθεται ότι αυτό έγινε ακριβώς για να αποσοβηθεί οριστικά ο κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας. Μετά την αναγγελία της προσφυγής, τα πενταετή CDS εκτινάχθηκαν από τις 485,7 στις 638,9 μονάδες βάσης, αφήνοντας υπεραξίες δισεκατομμυρίων στους κατόχους τους (μεταξύ των οποίων η Goldman…).
CDS: Πληρώνουν και σε αναδιάρθρωση!
Τι έχει συμβεί; Πολύ απλά, όπως λένε έμπειρα στελέχη της αγοράς, τα CDS δεν πληρώνουν τους κατόχους τους μόνο σε περίπτωση στάσης πληρωμών, αλλά σε οποιοδήποτε «πιστωτικό γεγονός» (“credit event”). Και ως πιστωτικό γεγονός θεωρείται σε αυτή την περίπτωση και η αναδιάρθρωση χρέους, ακόμη και σε εθελοντική βάση.
Αυτό ακριβώς το σενάριο άρχισε να διακινεί η Goldman αμέσως μετά την ελληνική προσφυγή στο διεθνή μηχανισμό, γελοιοποιώντας τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τις προειδοποιήσεις του σε όσους ποντάρουν στη χρεοκοπία, αφού εξ αντικειμένου είναι κενές περιεχομένου:
Ο κορυφαίος οικονομολόγος της Goldman για την Ευρώπη, Έρικ Νίλσεν, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, σχεδόν την ίδια ώρα που το σενάριο αυτό έφθανε στις στήλες των “Financial Times”, ότι μέσα στους επόμενους μήνες είναι πιθανό η Ελλάδα να θελήσει να διαπραγματευθεί σε εθελοντική βάση με τους κατόχους των ομολόγων της μια αναδιάρθρωση του χρέους, πριν αυτό αυξηθεί ακόμη περισσότερο τον επόμενο χρόνο (λεπτομέρεια: την ημέρα που θα αναλάμβανε τέτοια πρωτοβουλία ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, οι κάτοχοι CDS θα κέρδιζαν το… τζάκποτ).
Όπως ανέφερε ο Νίλσεν σε ένα σημείωμα προς τους πελάτες της Goldman, αυτή η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, σε συνδυασμό με τις εισροές από το διεθνή μηχανισμό στήριξης, θα αντιμετώπιζαν το πρόβλημα των μεγάλων λήξεων της περιόδου 2011-2014. «Αυτό θεωρώ ότι είναι το καλύτερο σενάριο. Κάθε υστέρηση σε ό,τι αφορά τους όρους χρηματοδότησης της Ελλάδας, τις χρηματοδοτήσεις από το διεθνή μηχανισμό και στις πρωτοβουλίες μείωσης των βαρών από πληρωμές των επόμενων ετών θα κατέληγε σε δάκρυα», τόνισε ο Νίλσεν.
Ο Ντομινίκ Στρος Καν διέψευσε ότι βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων ΔΝΤ – ελληνικής κυβέρνησης η αναδιάρθρωση του χρέους, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ο κ. Παπακωνσταντίνου, διαψεύδοντας κατηγορηματικά το σενάριο. Άλλοι οικονομικοί αναλυτές σπεύδουν, παρά ταύτα, να προτείνουν ήδη και τις δικές τους ιδέες για τη μέθοδο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Μέθοδος Γιέλτσιν;
Ο Πολ Μάρσον, κορυφαίος επενδυτικός σύμβουλος της Lombard Odier Private Bank, πρότεινε μια διαδικασία μετοχοποίησης χρεών, όπου η ελληνική κυβέρνηση θα εκδώσει μαζικά μετοχές κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών και θα τις προσφέρει σε κατόχους ομολόγων σε αντάλλαγμα για την ακύρωση των τίτλων τους. Θα έλεγε κανείς, ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου κατά μία έννοια έριξε νερό στο μύλο τέτοιων σεναρίων, δηλώνοντας από την Ουάσιγκτον, ότι το Δημόσιο διαθέτει ακίνητη περιουσία που η αξία της αποτιμάται σε 100 δις. ευρώ και μπορεί να αξιοποιηθεί για τη μείωση του χρέους.
Όπως τόνισε ο Μάρσον, τράπεζες όπως η Goldman Sachs (πάλι η Goldman στην εξίσωση…) θα έπεφταν η μια πάνω στην άλλη για να προλάβουν να αναλάβουν τέτοιες δουλειές, που παραπέμπουν βέβαια σε βίαιη καταλήστευση του πλούτου μιας χώρας, κατά τα πρότυπα της αλήστου μνήμης προσπάθειας του τότε Ρώσου προέδρου Γιέλτσιν, να προσφέρει κρατικές εταιρείες έναντι των ρωσικών χρεών, που κατέληξε σε ένα απέραντο πλιατσικολόγημα της ρωσικής κρατικής περιουσίας.
Το ευτυχές για την Goldman Sachs είναι, ότι αν επαληθευθούν αυτά τα σενάρια θα αντλήσει πακτωλό κερδών για άλλη μια φορά από… τη δυστυχία των άλλων, όπως ακριβώς θησαύρισε από την κατάρρευση της αγοράς των στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου στις ΗΠΑ: το πρώτο τζάκποτ θα έλθει από τα CDS που θα πρέπει να πληρωθούν, σε περίπτωση επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, ενώ το δεύτερο θα έλθει αν μια κυβέρνηση με μειωμένα εθνικά αντανακλαστικά υποκύψει στην πίεση για ρύθμιση χρεών με πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία.
Πάντως, η Goldman Sachs θα μπορεί πλέον, αν επιβεβαιωθούν αυτά τα σενάρια, να πανηγυρίσει για την κερδοφόρα επιβεβαίωση μιας μακράς στρατηγικής αποκόμισης τεράστιων κερδών στην Ελλάδα: από τα swaps του 2001, που επέτρεψαν στην κυβέρνηση Σημίτη να «μακιγιάρει» τα στατιστικά στοιχεία για την είσοδο στην ΟΝΕ, και σήμερα εξελίσσονται σε τοξικές βόμβες μεγατόνων, «παρκαρισμένες» στο χαρτοφυλάκιο μεγάλης ελληνικής τράπεζας, μέχρι τον ολέθριο συμβουλευτικό της ρόλο τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης από τον Γ. Παπανδρέου, η Goldman μπορεί να υπερηφανεύεται ότι συνέβαλε σε μια από τις πιο επικερδείς… χρεοκοπίες κρατών των τελευταίων δεκαετιών.
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Μετά το νέο ασφαλιστικό να η λύση!!!!!!!!!!!!!!!!
Μετά το νέο ασφαλιστικό να η λύση!!!!!!!!!!!!!!!!
Περιμένεις όποτε παρεις οτι σου δωσουνε και μεταναστευεις σε ενα πιο φτωχο κρατος εκτος Ευρωζωνης και με τα ευρώ σου εκει ζεις καλυτερα απο οτι εδω. καθε φορα που θα εχουν υποτιμηση εσυ θα εχεις αυξηση στο εισόδημα σου. Ισως και με τα διαθεσιμα σου παρεις και κανενα σπιτακι και δεν εχεις και ουτε ενοικιο. ΛΗΞΙΣ
Tα πλεονεκτήματα είναι πολλα:
1. Ωραιοτερος και αποτελεσματικοτερος τροπος απο την αυτοκτονια οπως στην αρχαια ΚΕΑ ... συμφωνα με την οποια, επελεγαν αυτον τον τροπο οι γηραιοτεροι διοτι δεν ετρωγαν το φαγητο των νεοτερων. Ετσι και τωρα τα παιδια δε χρειαζεται να θρεψουν τους γονεις τους γιατι θα τους φτανει η συνταξη στην νεα πατριδα.
2. Χτυπημα στην ανεργια. Οταν δεν θα ειναι οι συνταξιουχοι στα ποδια των παιδιων τους τοτε τα παιδια τους θα αναγκαζονται να πανε τα παιδια σε βρεφικους σταθμους που θα αυξηθουν για να καλυφθει η ζητηση μια που οι παπουδες δε θα υπαρχουν για να κρατανε τα εγγονια. Να α μεσως προσληψεις ακομα και στο Δημοσιο!!!!!!!!!!!
3. Τα παιδια ισως βρουνε και κανενα σπιτι στην αλλοδαπη ....(απο αυτο που ενδεχομενως αγορασουν φτηνα τα γεροντια στο φτωχοτερο αρα και φτηνοτερο κρατος εκτος ευρωζωνης.)
4. Πολυπολιτισμικοτητα. Με τα ταξιδια εκατερωθεν αναπτυσσεται η πολυπολιτισμικοτητα των περιοχων και αναβαθμιζεται η ποιοτητα ζωης των κατοικων.
5. Αναπτυξη μεταφορων. Με τα ταξιδια των παπουδων ενισχυονται οι μεταφορες και ολο το κυκλωμα που αυτο συνεπαγεται.
6. Το ιδιοκτητο σπιτι των παπουδων το παιρνουν τα παιδια που ειτε το χρησιμοποιουν για ιδιοκατοικηση ειτε το νοικιαζουν οποτε να ενα επιπλεον εισοδημα.
7. Λιγοτερες εισαγωγες. Οταν μειωθουν οι κατοικοι τοτε λιγοτερα τα εισαγομενα οποτε μειωνεται το εμπορικο ισοζυγιο με μονο αρνητικο παραγοντα τη χαμηλοτερη καταναλωση και υφεση που ομως αυτη ισοσκελιζεται ουτως η αλλως με τη λαθραια μεταναστευση που γινεται ηδη αλλα και την ηδη υπαρχουσα υφεση που βιωνουμε .
8. Λιγότερα ατυχηματα στη χωρα. Οι συνταξιουχοι που ειναι συχνα υπαιτιοι τρροχαιων ατυχηματων, θα ειναι σε αλλη χωρα οποτε εκεινοι θα εχουν το προβλημα. Αμεσως λιγοτερη περιθαλψη σε ενεργο πληθυσμο κλπ κλπ.
Αυτα και αλλα πολλα !!!!!!! Ξεκινηστε......αργησατε!!!!!!!!!
Περιμένεις όποτε παρεις οτι σου δωσουνε και μεταναστευεις σε ενα πιο φτωχο κρατος εκτος Ευρωζωνης και με τα ευρώ σου εκει ζεις καλυτερα απο οτι εδω. καθε φορα που θα εχουν υποτιμηση εσυ θα εχεις αυξηση στο εισόδημα σου. Ισως και με τα διαθεσιμα σου παρεις και κανενα σπιτακι και δεν εχεις και ουτε ενοικιο. ΛΗΞΙΣ
Tα πλεονεκτήματα είναι πολλα:
1. Ωραιοτερος και αποτελεσματικοτερος τροπος απο την αυτοκτονια οπως στην αρχαια ΚΕΑ ... συμφωνα με την οποια, επελεγαν αυτον τον τροπο οι γηραιοτεροι διοτι δεν ετρωγαν το φαγητο των νεοτερων. Ετσι και τωρα τα παιδια δε χρειαζεται να θρεψουν τους γονεις τους γιατι θα τους φτανει η συνταξη στην νεα πατριδα.
2. Χτυπημα στην ανεργια. Οταν δεν θα ειναι οι συνταξιουχοι στα ποδια των παιδιων τους τοτε τα παιδια τους θα αναγκαζονται να πανε τα παιδια σε βρεφικους σταθμους που θα αυξηθουν για να καλυφθει η ζητηση μια που οι παπουδες δε θα υπαρχουν για να κρατανε τα εγγονια. Να α μεσως προσληψεις ακομα και στο Δημοσιο!!!!!!!!!!!
3. Τα παιδια ισως βρουνε και κανενα σπιτι στην αλλοδαπη ....(απο αυτο που ενδεχομενως αγορασουν φτηνα τα γεροντια στο φτωχοτερο αρα και φτηνοτερο κρατος εκτος ευρωζωνης.)
4. Πολυπολιτισμικοτητα. Με τα ταξιδια εκατερωθεν αναπτυσσεται η πολυπολιτισμικοτητα των περιοχων και αναβαθμιζεται η ποιοτητα ζωης των κατοικων.
5. Αναπτυξη μεταφορων. Με τα ταξιδια των παπουδων ενισχυονται οι μεταφορες και ολο το κυκλωμα που αυτο συνεπαγεται.
6. Το ιδιοκτητο σπιτι των παπουδων το παιρνουν τα παιδια που ειτε το χρησιμοποιουν για ιδιοκατοικηση ειτε το νοικιαζουν οποτε να ενα επιπλεον εισοδημα.
7. Λιγοτερες εισαγωγες. Οταν μειωθουν οι κατοικοι τοτε λιγοτερα τα εισαγομενα οποτε μειωνεται το εμπορικο ισοζυγιο με μονο αρνητικο παραγοντα τη χαμηλοτερη καταναλωση και υφεση που ομως αυτη ισοσκελιζεται ουτως η αλλως με τη λαθραια μεταναστευση που γινεται ηδη αλλα και την ηδη υπαρχουσα υφεση που βιωνουμε .
8. Λιγότερα ατυχηματα στη χωρα. Οι συνταξιουχοι που ειναι συχνα υπαιτιοι τρροχαιων ατυχηματων, θα ειναι σε αλλη χωρα οποτε εκεινοι θα εχουν το προβλημα. Αμεσως λιγοτερη περιθαλψη σε ενεργο πληθυσμο κλπ κλπ.
Αυτα και αλλα πολλα !!!!!!! Ξεκινηστε......αργησατε!!!!!!!!!
Παρασκευή 9 Απριλίου 2010
Το δωρεαν καταπληκτικο διαγνωστικο εργαλειο....
Το νεο Hirens.BootCD.10.4 τωρα ετοιμο σε συμπιεσμενο αρχειο.
Καψτε ενα cd και ειστε ετοιμοι
http://rapidshare.com/files/373028374/Hirens.BootCD.10.4.zip
Εναλλακτικα και απο την επισημη τοποθεσία:
http://www.hirensbootcd.net/download.html?ver=10.4
Καψτε ενα cd και ειστε ετοιμοι
http://rapidshare.com/files/373028374/Hirens.BootCD.10.4.zip
Εναλλακτικα και απο την επισημη τοποθεσία:
http://www.hirensbootcd.net/download.html?ver=10.4
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
«Βρώμικο» χτύπημα από το Βερολίνο
Αναδημοσίευση απο το : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/lr-----2010040521726/
Δευτέρα, 05 Απρίλιος 2010 23:21
Με τα τρέχοντα, τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού ζητούν τώρα οι Γερμανοί να δανειστεί η Ελλάδα από τα κράτη της Ευρωζώνης, σύμφωνα με το χθεσινοβραδινό δημοσίευμα που ήταν και το πρώτο θέμα της ηλεκτρονικής έκδοσης των Financial Times! Πρόκειται, για ένα «βρώμικο» χτύπημα από το Βερολίνο, που απειλεί να φέρει ακόμη πιο κοντά τη χώρα στη χρεοκοπία…
Σύμφωνα με τις πληροφορίες των F.T., η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ απειλεί να «ξηλώσει» ακόμη και στοιχεία της συμφωνίας της 25ης Μαρτίου, για τη στήριξη των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης, που θεωρούνταν ως τώρα αυτονόητα. Ειδικότερα, οι Γερμανοί θέτουν θέμα ερμηνείας της συμφωνίας των ηγετών της Ε.Ε., που αναφέρει, ότι οι χώρες που θα ζητήσουν διμερή δάνεια από άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης θα πρέπει να τα λάβουν με «μη επιδοτούμενο επιτόκιο» (“unsubsidized rate”, στο πρωτότυπο, αγγλικό κείμενο του ανακοινωθέντος).
Σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνει η ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την αναφορά, με την οποία συμφωνούν και όλες οι άλλες κυβερνήσεις, πλην της γερμανικής, η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει διμερή δάνεια με κόστος που στη χειρότερη περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνούν το αντίστοιχο κόστος δανεισμού άλλων χωρών με σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, δηλαδή με επιτόκιο που σήμερα θα διαμορφωνόταν σε 4-4,5%.
Η Γερμανία, αντίθετα, κατά τη διαπραγμάτευση των τεχνικών λεπτομερειών της συμφωνίας, επιμένει ότι το κόστος δανεισμού πρέπει να είναι ίσο με την τελευταία έκδοση 10ετών ομολόγων της Ελλάδας, δηλαδή σήμερα 6,3%! Μάλιστα, σύμφωνα με τους F.T., οι Γερμανοί ανακάλυψαν τώρα, ότι αν δανείσουν την Ελλάδα με χαμηλότερο επιτόκιο, θα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υποβληθεί και να γίνει δεκτή προσφυγή ακύρωσης της απόφασης από το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, με το επιχείρημα, ότι παραβιάζονται οι όροι της Συμφωνίας του Μάαστριχτ.
Κυβερνητικά στελέχη στην Αθήνα εκφράζουν ανεπίσημα την οργή τους με αυτές τις όψιμες διαφωνίες της Γερμανίας, που είναι και η μοναδική χώρα που επικαλείται αυτή την ερμηνεία της συμφωνίας της 25ης Μαρτίου. Και τονίζουν το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, όλοι οι ηγέτες, της καγκελαρίου Μέρκελ περιλαμβανομένης, είχαν συμφωνήσει με το βασικό επιχείρημα του Έλληνα Πρωθυπουργού, πως τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας είναι αδικαιολόγητα υψηλά εξαιτίας κερδοσκοπικών κινήσεων και πως, αν η χώρα συνεχίσει να δανείζεται με τέτοιο κόστος, οι πρόσθετες δαπάνες τόκων θα εξανεμίσουν ό,τι θα εξοικονομηθεί με την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας.
Τα ίδια στελέχη αποδίδουν τη στάση της γερμανικής διπλωματίας μάλλον στη νευρικότητα που διακατέχει τον κυβερνητικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών και FDP, καθώς εμφανίζονται πολύ χαμηλά τα ποσοστά των δύο κομμάτων στις δημοσκοπήσεις, ενόψει της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης στο μεγαλύτερο γερμανικό κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, τον επόμενο μήνα. Αν ηττηθούν στις εκλογές αυτές, τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού χάνουν την πλειοψηφία στην Άνω Βουλή, όπου εκπροσωπούνται τα ομόσπονδα κρατίδια.
Οι Γερμανοί φαίνεται να μεταφέρουν στην Ευρωζώνη με επικίνδυνο τρόπο τα εσωτερικά προβλήματα του κυβερνητικού συνασπισμού, επιχειρώντας να τορπιλίσουν εκ των υστέρων μια συμφωνία που δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους συντηρητικούς ψηφοφόρους. «Παγώνοντας» ουσιαστικά τη διαπραγμάτευση για τις τεχνικές λεπτομέρειες της συμφωνίας στήριξης, η κυβέρνηση της κ. Μέρκελ εκτιμάται ότι προσπαθεί να αποκομίσει εκλογικά οφέλη, με σοβαρό κόστος όμως όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη σταθερότητα του ευρώ.
Όπως σχολιάζει και ο συντάκτης των F.T. στη χθεσινοβραδινή του ανταπόκριση, όσο η Γερμανία θέτει υπό αμφισβήτηση τη συμφωνία, τόσο πιθανότερο γίνεται να εκληφθεί αυτό αρνητικά από τις αγορές, να «παγώσουν» οι τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα και η Ελλάδα να υποχρεωθεί να ζητήσει δανειακή στήριξη από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, που όμως δεν θα έχουν συμφωνήσει σε βασικές τεχνικές λεπτομέρειες για την προσφέρουν.
Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα θα κινδυνεύει να βρεθεί στο χείλος της χρεοκοπίας και η Ευρωζώνη σε συνθήκες πρωτοφανούς αναταραχής, της ίδιας ακριβώς αναταραχής που υποτίθεται ότι προσπάθησαν να αποτρέψουν οι ηγέτες των κυβερνήσεών της, με τη συμφωνία της 25ης Μαρτίου. Την ίδια στιγμή, η Γερμανία ρίχνει με τη στάση της νερό στο μύλο των κερδοσκόπων, που μπορούν πλέον απερίσπαστοι να συνεχίσουν τον εκβιασμό τους για τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού, ποντάροντας εκ νέου στο σενάριο της ελληνικής χρεοκοπίας…
Δευτέρα, 05 Απρίλιος 2010 23:21
Με τα τρέχοντα, τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού ζητούν τώρα οι Γερμανοί να δανειστεί η Ελλάδα από τα κράτη της Ευρωζώνης, σύμφωνα με το χθεσινοβραδινό δημοσίευμα που ήταν και το πρώτο θέμα της ηλεκτρονικής έκδοσης των Financial Times! Πρόκειται, για ένα «βρώμικο» χτύπημα από το Βερολίνο, που απειλεί να φέρει ακόμη πιο κοντά τη χώρα στη χρεοκοπία…
Σύμφωνα με τις πληροφορίες των F.T., η κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ απειλεί να «ξηλώσει» ακόμη και στοιχεία της συμφωνίας της 25ης Μαρτίου, για τη στήριξη των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης, που θεωρούνταν ως τώρα αυτονόητα. Ειδικότερα, οι Γερμανοί θέτουν θέμα ερμηνείας της συμφωνίας των ηγετών της Ε.Ε., που αναφέρει, ότι οι χώρες που θα ζητήσουν διμερή δάνεια από άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης θα πρέπει να τα λάβουν με «μη επιδοτούμενο επιτόκιο» (“unsubsidized rate”, στο πρωτότυπο, αγγλικό κείμενο του ανακοινωθέντος).
Σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνει η ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την αναφορά, με την οποία συμφωνούν και όλες οι άλλες κυβερνήσεις, πλην της γερμανικής, η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει διμερή δάνεια με κόστος που στη χειρότερη περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνούν το αντίστοιχο κόστος δανεισμού άλλων χωρών με σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, δηλαδή με επιτόκιο που σήμερα θα διαμορφωνόταν σε 4-4,5%.
Η Γερμανία, αντίθετα, κατά τη διαπραγμάτευση των τεχνικών λεπτομερειών της συμφωνίας, επιμένει ότι το κόστος δανεισμού πρέπει να είναι ίσο με την τελευταία έκδοση 10ετών ομολόγων της Ελλάδας, δηλαδή σήμερα 6,3%! Μάλιστα, σύμφωνα με τους F.T., οι Γερμανοί ανακάλυψαν τώρα, ότι αν δανείσουν την Ελλάδα με χαμηλότερο επιτόκιο, θα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υποβληθεί και να γίνει δεκτή προσφυγή ακύρωσης της απόφασης από το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, με το επιχείρημα, ότι παραβιάζονται οι όροι της Συμφωνίας του Μάαστριχτ.
Κυβερνητικά στελέχη στην Αθήνα εκφράζουν ανεπίσημα την οργή τους με αυτές τις όψιμες διαφωνίες της Γερμανίας, που είναι και η μοναδική χώρα που επικαλείται αυτή την ερμηνεία της συμφωνίας της 25ης Μαρτίου. Και τονίζουν το αυτονόητο: ότι, δηλαδή, όλοι οι ηγέτες, της καγκελαρίου Μέρκελ περιλαμβανομένης, είχαν συμφωνήσει με το βασικό επιχείρημα του Έλληνα Πρωθυπουργού, πως τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας είναι αδικαιολόγητα υψηλά εξαιτίας κερδοσκοπικών κινήσεων και πως, αν η χώρα συνεχίσει να δανείζεται με τέτοιο κόστος, οι πρόσθετες δαπάνες τόκων θα εξανεμίσουν ό,τι θα εξοικονομηθεί με την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας.
Τα ίδια στελέχη αποδίδουν τη στάση της γερμανικής διπλωματίας μάλλον στη νευρικότητα που διακατέχει τον κυβερνητικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών και FDP, καθώς εμφανίζονται πολύ χαμηλά τα ποσοστά των δύο κομμάτων στις δημοσκοπήσεις, ενόψει της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης στο μεγαλύτερο γερμανικό κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, τον επόμενο μήνα. Αν ηττηθούν στις εκλογές αυτές, τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού χάνουν την πλειοψηφία στην Άνω Βουλή, όπου εκπροσωπούνται τα ομόσπονδα κρατίδια.
Οι Γερμανοί φαίνεται να μεταφέρουν στην Ευρωζώνη με επικίνδυνο τρόπο τα εσωτερικά προβλήματα του κυβερνητικού συνασπισμού, επιχειρώντας να τορπιλίσουν εκ των υστέρων μια συμφωνία που δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους συντηρητικούς ψηφοφόρους. «Παγώνοντας» ουσιαστικά τη διαπραγμάτευση για τις τεχνικές λεπτομέρειες της συμφωνίας στήριξης, η κυβέρνηση της κ. Μέρκελ εκτιμάται ότι προσπαθεί να αποκομίσει εκλογικά οφέλη, με σοβαρό κόστος όμως όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη σταθερότητα του ευρώ.
Όπως σχολιάζει και ο συντάκτης των F.T. στη χθεσινοβραδινή του ανταπόκριση, όσο η Γερμανία θέτει υπό αμφισβήτηση τη συμφωνία, τόσο πιθανότερο γίνεται να εκληφθεί αυτό αρνητικά από τις αγορές, να «παγώσουν» οι τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα και η Ελλάδα να υποχρεωθεί να ζητήσει δανειακή στήριξη από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, που όμως δεν θα έχουν συμφωνήσει σε βασικές τεχνικές λεπτομέρειες για την προσφέρουν.
Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα θα κινδυνεύει να βρεθεί στο χείλος της χρεοκοπίας και η Ευρωζώνη σε συνθήκες πρωτοφανούς αναταραχής, της ίδιας ακριβώς αναταραχής που υποτίθεται ότι προσπάθησαν να αποτρέψουν οι ηγέτες των κυβερνήσεών της, με τη συμφωνία της 25ης Μαρτίου. Την ίδια στιγμή, η Γερμανία ρίχνει με τη στάση της νερό στο μύλο των κερδοσκόπων, που μπορούν πλέον απερίσπαστοι να συνεχίσουν τον εκβιασμό τους για τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού, ποντάροντας εκ νέου στο σενάριο της ελληνικής χρεοκοπίας…
DCA το φάρμακο του καρκίνου εμποδίζεται να κυκλοφορήσει
DCA το φάρμακο του καρκίνου εμποδίζεται να κυκλοφορήσει
Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
Η ελληνική κρίση αναδεικνύει την ισχύ της Τουρκίας
Πηγή : Αναδημοσίευση απο το http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=935382
Για πρώτη φορά στην ιστορία, η αγορά βλέπει το κρατικό χρέος της Ελλάδας ως πιο ριψοκίνδυνο από της Τουρκίας. Τα spread για τα τουρκικά κρατικά συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου (CDS) –ένα μέτρο αποτίμησης του κινδύνου που εκφράζεται ως ένα premium επί του London Interbank Offered Rate (Libor)-είναι 165 μονάδες βάσης (1,65%), ενώ εκείνα για την Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερα, στις 330 μονάδες βάσης (3,3%). Αυτό βάζει την Τουρκία επίσης μπροστά από πολλά άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: τα CDS για τη Ρουμανία βρίσκονται στις 200 μονάδες βάσης, για τη Βουλγαρία στις 190 και για την Ουγγαρία σε 185 bps.
Το γεγονός πως οι αγορές βλέπουν το τούρκικο χρέος ως καλύτερο στοίχημα υπογραμμίζει την τρέχουσα οικονομική ισχύ της χώρας. Ακόμη και όταν οι διεθνείς οργανισμοί αξιολόγησης μείωσαν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας κατά δύο βαθμίδες από το ‘Α’ σε ‘ΒΒΒ +’ και της Πορτογαλίας κατά μια βαθμίδα σε ‘AA-‘, της Τουρκίας αναβαθμίστηκε σε ‘ΒΒ +’. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της χώρας ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) βρίσκεται μόλις στο 2%, σε σύγκριση με 5% για τις ΗΠΑ και 15% για την Ελλάδα. Μεγάλο μέρος της πίστωσης προορίζεται για τις εξαγωγές της Τουρκίας, οι οποίες αυξήθηκαν από 36 δισ. δολάρια στα τέλη του 2002 σε 135 δισεκατομμύρια δολάρια στα τέλη του 2008. (Το ποσό αυτό μειώθηκε σε 102 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση.)
Καλώς ήλθατε στη νέα Τουρκία, όπου μια διαρκής προσπάθεια για την καθιέρωση της κοινωνικής υπεροχής έναντι των γραφειοκρατικών οργάνων είναι σε εξέλιξη. Έχουν θεσπιστεί μεγάλες μεταρρυθμίσεις με στόχο την ενίσχυση του κράτους δικαίου και την αύξηση του οικονομικού ανταγωνισμού και της διαφάνειας. Παρά τις βραχυπρόθεσμες προκλήσεις, η επιβολή των δικαιωμάτων ιδιωτικής ιδιοκτησίας και μια ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία είναι στη διαδικασία της πραγμάτωσης.
Η άνοδος της Τουρκίας
Μεγάλο μέρος της ανόδου της Τουρκίας ήταν η συντονισμένη προσπάθεια να απαλύνει τις σχέσεις και να ενισχύσει το εμπόριο με τους γείτονές της, κοντά και μακριά. Η Τουρκία έχει σημαντική αύξηση του όγκου των συναλλαγών με την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καθώς και με τη Ρωσία, προκειμένου να αντισταθμίσει μια απότομη πτώση με μια Ευρώπη που είναι σε ύφεση. Η τουρκική οικονομία αναπτύχθηκε, από την 26η μεγαλύτερη στον κόσμο το 2002 στην 17η μεγαλύτερη πέρυσι, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Η Τουρκία διέφυγε επίσης τα χειρότερα της πιστωτικής κρίσης, χάρη στους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανονισμούς. Θεσπισμένοι και εποπτευόμενοι από τις τουρκικές κρατικές υπηρεσίες, οι κανονισμοί διασφάλισαν ότι ο τουρκικός τραπεζικός τομέας είχε πάρα πολύ καλή κεφαλαιοποίηση. Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όταν οι τράπεζες από την Wall Street μέχρι την ηπειρωτική Ευρώπη απαιτούσαν τεράστιες ενέσεις ρευστότητας από τα κράτη υποδοχής τους, οι τουρκικές τράπεζες δεν χρειάστηκαν ούτε σεντ από την κυβέρνηση. Επιπλέον, οι ρυθμιστικοί οργανισμοί έχουν πραγματική δύναμη, με τη δυνατότητα να κατηγορήσουν προσωπικά τις διοικήσεις για τις αποτυχίες των τραπεζών, να κατασχέσουν την προσωπική τους περιουσία και άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα για να ξεπληρώσουν το κράτος.
Βάλτε αυτή την κατάσταση απέναντι στην κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Παρά τη δηλωμένη αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού με την μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και την αύξηση των φόρων, η αγορά εξακολουθεί να μην έχει εμπιστοσύνη σε μια διάσωση από την ΕΕ. Η ελληνική κυβέρνηση θα βγεί στην αγορά σύντομα προσπαθώντας να συγκεντρώσει τα χρήματα για να καλύψει μεγάλες ποσότητες χρέους που ωριμάζει - περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το καλοκαίρι. Η ΕΕ βρίσκεται σε αδιέξοδο λόγω της πιθανότητας περαιτέρω απομειώσεων σε ευρωπαϊκές τράπεζες με τεράστια έκθεση σε bad debt στην Ανατολική Ευρώπη. Ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ χειρίζεται την επερχόμενη πρόκληση για την αναχρηματοδότηση του χρέους στην Ελλάδα θα δώσει τον τόνο για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ένωσης.
Οι υπουργοί Οικονομικών των 16 χωρών της ΕΕ προέβησαν σε μια γενική δήλωση και είπαν πως θα βρουν τα απαραίτητα χρήματα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Αυτό συνάδει με τη γαλλο-γερμανική πολιτική της προσφοράς λόγων στήριξης για την Ελλάδα ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του ελλείμματος, ενώ η προσφυγή σε μια διάσωση με μετρητά θα είναι η έσχατη λύση. Επίσης, το γαλλο-γερμανικό δίδυμο συμφώνησε και σε ένα ρόλο για το ΔΝΤ στην ελληνική διάσωση. Ενώ υπογράμμισε τα εγγενή μειονεκτήματα της νέας Συνθήκης της Λισαβόνας, το σενάριο διάσωσης με το ΔΝΤ δεν είναι τόσο παράλογο όπως θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, έχοντας υπ’ όψιν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διεσώθη από το ΔΝΤ τη δεκαετία του 1970.
Οι προκλήσεις της ΕΕ
Το παιχνίδι της μικροπολιτικής μεταξύ της ΕΕ και της Ελλάδας θα συνεχίσει ακόμη και με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Η ΕΕ έχει δώσει διορία στους Έλληνες μέχρι το 2012 για να μειώσουν το έλλειμμά τους κάτω από το όριο του 3%. Η σιωπηρή εγγύηση από την ΕΕ προλαμβάνει μια βραχυπρόθεσμα καθοδική πορεία στην ελληνική τραγωδία.
Φυσικά, αυτή η κρίση εμπιστοσύνης δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα όλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον προϋπολογισμό και το έλλειμμα. Νέες προσθήκες στην ΕΕ, όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία έχουν ακόμη μεγαλύτερα διαρθρωτικά προβλήματα. Και με όλα τα βλέμματα στραμμένα στην Ελλάδα, η προσοχή έχει εκτραπεί από την Κίνα, η οποία έχει αναμφισβήτητα τη μεγαλύτερη οικονομική φούσκα του πλανήτη (μια έμμεση ανησυχία για την ΕΕ). Όσο η αβεβαιότητα κρέμεται πάνω από τόσες πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ, το κοινό νόμισμα πιθανότατα θα συνεχίσει να πέφτει έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, αν και η υποτίμηση αυτή θα βοηθήσει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές.
Ωστόσο, ισχυρισμοί πως η ιστορία της Ελλάδας σηματοδοτεί την αγγελία θανάτου του ευρωπαϊκού σχεδίου δε λαμβάνουν υπ’ όψιν βασικές γεωπολιτικές παραμέτρους. Εάν δεν υπήρχε η προστατευτική ομπρέλα που προσφέρεται από την ΕΕ, η ελληνική οικονομία πιθανόν θα είχε καταρρεύσει μέχρι τώρα. Χάρη στην ΕΕ, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου παραμένουν αδιαμφισβήτητα. Όμως οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, και την Ιταλία θα πρέπει να συμφωνήσουν στην απότομη μείωση των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων τους και άλλων παροχών. Δεδομένης της έντονα κρατικιστικής φύσης αυτών των χωρών, αυτή η διαδικασία θα είναι αργή. Εδώ, η ΕΕ μπορεί να μάθει πολλά από την εμπειρία της Τουρκίας η οποία μεταρρύθμισε την οικονομία της η οποία βασίζονταν σε ένα κράτος ληθαργικό σε μια δυναμική, ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τελικά, αυτή η δοκιμή μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια βαθύτερη ένωση μεταξύ των χωρών μελών. Λαμβάνοντας πιο σοβαρά την αίτηση της Τουρκίας για είσοδο στην ΕΕ, παρουσιάζεται μια ευκαιρία για την ένωση να εμβαθύνει τους δεσμούς μεταξύ των χωρών μελών και να καταστεί πιο σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια οικονομική σκηνή. Μπαίνουμε σε μια εποχή όπου οι οικονομίες των "αναδυόμενων αγορών" μεταμορφώνονται σε πολύ πιο σοβαρές επενδυτικές ευκαιρίες σε σχέση με ορισμένες "αναπτυγμένες οικονομίες." Η παλιά, τακτοποιημένη ταξινόμηση δίνει χώρο σε μια πιο περίπλοκη, πολυπολική παγκόσμια οικονομική τάξη η οποία οδηγείται από την οικονομική και δημογραφική κατάσταση χωρών όπως η Τουρκία, η Ινδία και η Βραζιλία.
Ένωση με την Τουρκία
Με την Τουρκία στην ΕΕ, οι χώρες σε όλα τα Βαλκάνια θα είναι σε θέση να μειώσουν εύκολα το έλλειμμά τους με περικοπές στις αμυντικές δαπάνες. Η Ελλάδα δαπάνησε περίπου 9,7 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνα το 2008, σε σύγκριση με 8,8 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το 2006 και το 2007. Η Τουρκία δαπάνησε περίπου 11,7 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνα το 2008, λιγότερα από τα 13 δισ. δολάρια το 2006. Επικεντρώνοντας τους πόρους και τα κεφάλαια περισσότερο προς την κατεύθυνση της εκπαίδευσης και των επενδύσεων σε τεχνολογία και υποδομές, ολόκληρη η περιοχή μπορεί να καταστεί περισσότερο ανταγωνιστική σε παγκόσμιο οικονομικό τοπίο.
Ο σχετικά νέος, μορφωμένος, και δυναμικός πληθυσμός της Τουρκίας θα αποτελέσει κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας σε μια περίοδο ανησυχίας και αβεβαιότητας στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Με την οικονομική της δύναμη πολύ λιγότερο σημαντική σήμερα από ότι ήταν πριν από μια δεκαετία, η δημογραφία θα διαδραματίζει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στον καθορισμό της θέσης της ένωσης. Αν η ΕΕ θέλει να παραμείνει ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο έναντι της Κίνας ή της Ινδίας -για να μην αναφέρω τη διατήρηση της θέσης της έναντι του αμερικανικού ανταγωνισμού-τότε η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής της στρατηγικής.
Η Τουρκία έχει σημειώσει πρόοδο στην προσομοίωση των νόμων της και των λειτουργιών της στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Οι νόμοι που διέπουν την κοινωνία έχουν γίνει πιο φιλελεύθεροι για να απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις των πολιτών και τα βήματα έχουν ληφθεί για την ενίσχυση του κράτους δικαίου. Το έργο της μεταρρύθμισης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και οι προκλήσεις παραμένουν. Ας ελπίσουμε ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν το όραμα και την προνοητικότητα να υποστηρίξουν αυτές τις ιστορικές προσπάθειες.
Ο Karatash είναι απόφοιτος του Yale School of Management, είναι ένας συγγραφέας που ζει στο Μανχάταν και είναι στέλεχος της Natixis. Οι απόψεις που εκφράζονται είναι δικές του και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες της Natixis.
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Η Ευρώπη ζεσταίνεται όσο η Ελλάδα καίγεται.....
Αναδημοσίευση : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-01-20-26-58-2010040121713/
Πέμπτη, 01 Απρίλιος 2010 22:24
Τα 7αετή ομόλογα που η Ελλάδα πούλησε στις 29 Μαρτίου έχουν, ήδη, καταγράψει πτώση κατά 2,2% με το επιτόκιο τους να έχει ανέβει στο 6,37% από το 6% που ήταν την ημέρα της πώλησης. Αυτό σημαίνει πως οι αγοραστές του χρέους μας γράφουν, ήδη, ζημίες και έτσι στέλνεται το μήνυμα στην αγορά ότι πρέπει να απαιτεί υψηλότερα επιτόκια στις επόμενες αγοραπωλησίες ελληνικού χρέους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος δανεισμού για τη χώρα.
Η Ελλάδα αναμένεται να πληρώσει το 2010 13 δις ευρώ, επιπλέον, σε τόκους, σε σχέση με το αν δανείζονταν με τα προ της κρίσης επιτόκια, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, με το ποσό αυτό να φτάνει το 40% του συνολικού, των 32 δις ευρώ, που η χώρα ζητά να δανειστεί σε όλη τη διάρκεια του έτους και το οποίο θα δοθεί ως μπόνους στους δανειστές μας, εξαιτίας της αυξημένης, με βάση τα δικά τους κριτήρια, πιθανότητας της Ελλάδας να πτωχεύσει. Η πιθανότητα αυτή, σύμφωνα με τα CDS, είναι μεγαλύτερη σήμερα απ' ότι πριν τη “συμφωνία” με την ΕΕ και το ΔΝΤ και υπολογίζεται στο 25,89%, με την Ελλάδα να εξακολουθεί να θεωρείται η 8η πιθανότερη χώρα στον κόσμο προς πτώχευση, πίσω από τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, το Πακιστάν, την Ουκρανία και το Ιράκ, ενώ στην 9η θέση της σχετικής λίστας βρίσκουμε την Ισλανδία και στη 10η τη Λετονία.
Είναι ενδιαφέρον, πως οι 7 από τις 10 χώρες της παραπάνω λίστας έχουν, ήδη, δεχτεί την πολύτιμη βοήθεια του ΔΝΤ, που βρήκε την ευκαιρία να διεισδύσει στις περισσότερες από αυτές χάρη στην τρέχουσα κρίση. Παρά το δανεισμό και τη βοήθεια από το ΔΝΤ, ωστόσο και παρά τα πολύ σκληρά μέτρα που έχουν υποχρεωθεί να λάβουν οι κυβερνήσεις τους, η πιθανότητα πτώχευσης των συγκεκριμένων χωρών αυξήθηκε αντί να μειωθεί, οι τιμές των CDS τους ενισχύθηκαν αντί να υποχωρήσουν και το κόστος δανεισμού τους παρέμεινε δυσβάσταχτο. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Cambridge, σε 21 χώρες που δέχτηκαν τη ʽβοήθειαʼ του ΔΝΤ από το 1989 μέχρι το 2010 (δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό PLoS Medicine) οι υπερβολικές απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές των δημοσίων δαπανών, συμπεριλαμβανομένων περικοπών στη δημόσια υγεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, οδήγησαν σε υποβάθμιση του συστήματος υγείας και συντέλεσαν ακόμη και στην κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από ορισμένες ασθένειες.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αν λάβουμε υπόψη μας πως ενώ έχουν, ήδη, παρθεί τα πρώτα σκληρά μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και ενώ έχει επιτευχθεί η ʽσυμφωνίαʼ με την ΕΕ και το ΔΝΤ, τόσο οι τιμές των ελληνικών CDS, όσο η πιθανότητα πτώχευσης της χώρας αλλά και το κόστος δανεισμού της αυξήθηκαν, αντί να μειωθούν, δε γίνεται παρά να ανησυχεί κανείς ότι ίσως δε βαδίζουμε στο σωστότερο δρόμο.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα κατά το Φεβρουάριο, ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη, φτάνοντας το 2,9% όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη ήταν 0,9% και η αύξηση στη Γερμανία, μόλις, 0,5%.
Η αύξηση των τιμών ενέργειας σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα ήταν της τάξης του 24,9% όταν στην ευρωζώνη η αντίστοιχη αύξηση ήταν, μόλις, 3,1%.
Από το 2001, όταν η χώρα υιοθέτησε το ευρώ, ο πληθωρισμός της είναι, σταθερά, πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της ευρωζώνης και της Γερμανίας, ενώ στο διάστημα αυτό έχασε περίπου το 30% της ανταγωνιστικότητας της ανά μονάδα εργασίας, κάτι που συνέβαλλε στην αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες είναι ο μεγαλύτερος από το 2000 και ενώ η αύξηση του Σεπτεμβρίου ήταν 0,7%, αυτή του Ιανουαρίου ήταν 2,3% και του Φεβρουαρίου, όπως είδαμε, 2,9%.
Καθώς η χώρα δε διαθέτει δικό της νόμισμα ώστε να επιχειρήσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της μέσω της υποτίμησης του, με στόχο τη μείωση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών της, φαίνεται πως έχει αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο σκληρός εναλλακτικός δρόμος του σχεδίου της μείωσης των μισθών και των τιμών κατά 20-30% στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στα επόμενα τρία χρόνια κατά τις 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, που απαιτείται για την ικανοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχ, αποτελεί μία συνταγή που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε πολυετή ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12%.
Εφόσον η συλλογή φόρων στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕΠ, μία μείωση του κατά 12% θα οδηγήσει σε απώλειες 5 ποσοστιαίων μονάδων ΑΕΠ εξαιτίας των μειωμένων, από τη φορολογία, εσόδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η καθαρή μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού να φτάσει, μόνο, στο 5% αντί για το προσδοκώμενο 10%, κάτι που θα οδηγήσει σε νέα μέτρα για την περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών και σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση της οικονομίας.
Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως αν η Ελλάδα συνεχίσει να μειώνει τις δημόσιες δαπάνες της για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Μάαστριχ, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από μία υποτιμημένη ισοτιμία, μπορεί να δει το ΑΕΠ της να μειώνεται, στα επόμενα χρόνια, κατά 15-20%. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της Λετονίας, η οποία εδώ και 18 μήνες έχει στραφεί στο ΔΝΤ για βοήθεια και στο διάστημα αυτό το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε, κιόλας, κατά 18%, με το ΔΝΤ να περιμένει μία επιπλέον μείωση της τάξης του 4% στο 2010. Και παρά τα σκληρά μέτρα και τις περικοπές το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει στο 8%, ποσοστό διπλάσιο από αυτό του στόχου του Μάαστριχ.
Επιπροσθέτως, σε μία ενδεχόμενη παρατεταμένη ελληνική οικονομική ύφεση, είναι δύσκολο να θεωρήσουμε πως δε θα υπάρξει ένα κύμα νοικοκυριών που δε θα καταφέρουν να πληρώσουν τα δάνεια τους, κηρύσσοντας, τελικά, πτώχευση και προκαλώντας αναταράξεις στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, πυροδοτώντας, έτσι, τη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα, κάτι που επιχειρείται διακαώς να αποφευχθεί. Αν οι ελληνικές τράπεζες έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι πολλών ευρωπαϊκών, αυτό είναι το μεγάλο ποσοστό αποθεματικών που διαθέτουν σε σχέση με τα δάνεια που έχουν παράσχει. Αν προκληθεί ένα κύμα μετανάστευσης κεφαλαίων, το πλεονέκτημα αυτό θα υπονομευθεί, οδηγώντας τις τράπεζες στην αύξηση των κινήτρων που θα προσφέρουν για να προσελκύσουν αποταμιεύσεις και στην περαιτέρω μείωση της προθυμίας τους για παροχή δανείων. Ο συνδυασμός των δύο θα επηρεάσει αρνητικά, τόσο την κατανάλωση όσο και την ανάπτυξη.
Μα ακόμη και αν ο ένας από τους βασικούς στόχους των μέτρων που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα επιτευχθεί και οι τιμές, πράγματι, αποκλιμακωθούν κατά 20% στα επόμενα χρόνια, η απορρέουσα από αυτήν την εξέλιξη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 15%, τουλάχιστον, θα αυξήσει το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πάνω από το 150%, περιπλέκοντας και παρατείνοντας την κρίση. Έτσι, το πιο ρεαλιστικό πλάνο, ίσως, για την Ελλάδα, θα ήταν η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση και αναδόμηση του χρέους της με άμεση ευρωπαϊκή βοήθεια και συναίνεση, με τη χρήση του ισχυρότερου διαπραγματευτικού της χαρτιού, που δεν είναι άλλο απʼ το ότι μία ενδεχόμενη πτώχευση της θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ, επιφέροντας ένα καίριο χτύπημα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και προκαλώντας δριμεία αύξηση του κόστους δανεισμού των υπόλοιπων ευάλωτων στην κρίση ευρωπαϊκών κρατών, αυξάνοντας την πιθανότητα για περαιτέρω πτωχεύσεις.
Για παράδειγμα, με μέγεθος 5 φορές αυτό της ελληνικής οικονομίας και με δημόσιο χρέος της τάξης του 1 τρις δολαρίων, η Ισπανία θα ακολουθήσει με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα σε μία ενδεχόμενη κατάρρευση της και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα της χώρα μας για να συνεχίσουμε να πιέζουμε τους εταίρους μας για μία γρήγορη και συλλογική λύση στο πρόβλημα και όχι για μία πολυετή και βάναυση προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.
Είναι πιθανό η τωρινή, αμυντική, στάση της Ελλάδας να μην αποδειχθεί τόσο ωφέλιμη όσο αν υιοθετούσε μία πιο επιθετική συμπεριφορά, βάζοντας φρένο στην καθυστέρηση για μία λύση, η οποία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα ελληνικά. Πράγματι, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης το κόστος του δανεισμού για τη Γερμανία κατέγραψε μεγάλη μείωση στο αʼ τρίμηνο του 2010, με τα ομόλογα της να γίνονται ανάρπαστα, καθώς η χώρα θεωρείται η ασφαλέστερη της Ευρώπης. Στο ίδιο διάστημα, η πτώση του ευρώ βοήθησε τη Γερμανία να αναπτυχθεί με ρυθμούς που είχε να δει για αρκετά χρόνια, ενώ και η ευρωζώνη, συνολικά, ευνοήθηκε από την ελληνική κρίση και την εκμεταλλεύτηκε για να μπει σε τροχιά ανάρρωσης.
Όσο ο κλεφτοπόλεμος με τους Ευρωπαίους εταίρους μας συνεχίζεται και όσο διστάζουμε να ποντάρουμε στο γεγονός πως μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας είναι απολύτως ενάντια στα συμφέροντά τους και τόσο επικίνδυνη γιʼ αυτούς ώστε να μην μπορούν να διακινδυνεύσουν να συμβεί, τόσο τους επιτρέπουμε να ζεσταίνουν τις οικονομίες τους χάρη στην ελληνική κρίση, την ώρα που η ίδια η Ελλάδα καίγεται.
Πάνος Παναγιώτου, διευθυντής Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης (GSTA Ltd)
Πέμπτη, 01 Απρίλιος 2010 22:24
Τα 7αετή ομόλογα που η Ελλάδα πούλησε στις 29 Μαρτίου έχουν, ήδη, καταγράψει πτώση κατά 2,2% με το επιτόκιο τους να έχει ανέβει στο 6,37% από το 6% που ήταν την ημέρα της πώλησης. Αυτό σημαίνει πως οι αγοραστές του χρέους μας γράφουν, ήδη, ζημίες και έτσι στέλνεται το μήνυμα στην αγορά ότι πρέπει να απαιτεί υψηλότερα επιτόκια στις επόμενες αγοραπωλησίες ελληνικού χρέους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος δανεισμού για τη χώρα.
Η Ελλάδα αναμένεται να πληρώσει το 2010 13 δις ευρώ, επιπλέον, σε τόκους, σε σχέση με το αν δανείζονταν με τα προ της κρίσης επιτόκια, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, με το ποσό αυτό να φτάνει το 40% του συνολικού, των 32 δις ευρώ, που η χώρα ζητά να δανειστεί σε όλη τη διάρκεια του έτους και το οποίο θα δοθεί ως μπόνους στους δανειστές μας, εξαιτίας της αυξημένης, με βάση τα δικά τους κριτήρια, πιθανότητας της Ελλάδας να πτωχεύσει. Η πιθανότητα αυτή, σύμφωνα με τα CDS, είναι μεγαλύτερη σήμερα απ' ότι πριν τη “συμφωνία” με την ΕΕ και το ΔΝΤ και υπολογίζεται στο 25,89%, με την Ελλάδα να εξακολουθεί να θεωρείται η 8η πιθανότερη χώρα στον κόσμο προς πτώχευση, πίσω από τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, το Πακιστάν, την Ουκρανία και το Ιράκ, ενώ στην 9η θέση της σχετικής λίστας βρίσκουμε την Ισλανδία και στη 10η τη Λετονία.
Είναι ενδιαφέρον, πως οι 7 από τις 10 χώρες της παραπάνω λίστας έχουν, ήδη, δεχτεί την πολύτιμη βοήθεια του ΔΝΤ, που βρήκε την ευκαιρία να διεισδύσει στις περισσότερες από αυτές χάρη στην τρέχουσα κρίση. Παρά το δανεισμό και τη βοήθεια από το ΔΝΤ, ωστόσο και παρά τα πολύ σκληρά μέτρα που έχουν υποχρεωθεί να λάβουν οι κυβερνήσεις τους, η πιθανότητα πτώχευσης των συγκεκριμένων χωρών αυξήθηκε αντί να μειωθεί, οι τιμές των CDS τους ενισχύθηκαν αντί να υποχωρήσουν και το κόστος δανεισμού τους παρέμεινε δυσβάσταχτο. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Cambridge, σε 21 χώρες που δέχτηκαν τη ʽβοήθειαʼ του ΔΝΤ από το 1989 μέχρι το 2010 (δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό PLoS Medicine) οι υπερβολικές απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές των δημοσίων δαπανών, συμπεριλαμβανομένων περικοπών στη δημόσια υγεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, οδήγησαν σε υποβάθμιση του συστήματος υγείας και συντέλεσαν ακόμη και στην κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από ορισμένες ασθένειες.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αν λάβουμε υπόψη μας πως ενώ έχουν, ήδη, παρθεί τα πρώτα σκληρά μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και ενώ έχει επιτευχθεί η ʽσυμφωνίαʼ με την ΕΕ και το ΔΝΤ, τόσο οι τιμές των ελληνικών CDS, όσο η πιθανότητα πτώχευσης της χώρας αλλά και το κόστος δανεισμού της αυξήθηκαν, αντί να μειωθούν, δε γίνεται παρά να ανησυχεί κανείς ότι ίσως δε βαδίζουμε στο σωστότερο δρόμο.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα κατά το Φεβρουάριο, ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη, φτάνοντας το 2,9% όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη ήταν 0,9% και η αύξηση στη Γερμανία, μόλις, 0,5%.
Η αύξηση των τιμών ενέργειας σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα ήταν της τάξης του 24,9% όταν στην ευρωζώνη η αντίστοιχη αύξηση ήταν, μόλις, 3,1%.
Από το 2001, όταν η χώρα υιοθέτησε το ευρώ, ο πληθωρισμός της είναι, σταθερά, πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της ευρωζώνης και της Γερμανίας, ενώ στο διάστημα αυτό έχασε περίπου το 30% της ανταγωνιστικότητας της ανά μονάδα εργασίας, κάτι που συνέβαλλε στην αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες είναι ο μεγαλύτερος από το 2000 και ενώ η αύξηση του Σεπτεμβρίου ήταν 0,7%, αυτή του Ιανουαρίου ήταν 2,3% και του Φεβρουαρίου, όπως είδαμε, 2,9%.
Καθώς η χώρα δε διαθέτει δικό της νόμισμα ώστε να επιχειρήσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της μέσω της υποτίμησης του, με στόχο τη μείωση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών της, φαίνεται πως έχει αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο σκληρός εναλλακτικός δρόμος του σχεδίου της μείωσης των μισθών και των τιμών κατά 20-30% στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στα επόμενα τρία χρόνια κατά τις 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, που απαιτείται για την ικανοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχ, αποτελεί μία συνταγή που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε πολυετή ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12%.
Εφόσον η συλλογή φόρων στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕΠ, μία μείωση του κατά 12% θα οδηγήσει σε απώλειες 5 ποσοστιαίων μονάδων ΑΕΠ εξαιτίας των μειωμένων, από τη φορολογία, εσόδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η καθαρή μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού να φτάσει, μόνο, στο 5% αντί για το προσδοκώμενο 10%, κάτι που θα οδηγήσει σε νέα μέτρα για την περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών και σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση της οικονομίας.
Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως αν η Ελλάδα συνεχίσει να μειώνει τις δημόσιες δαπάνες της για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Μάαστριχ, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από μία υποτιμημένη ισοτιμία, μπορεί να δει το ΑΕΠ της να μειώνεται, στα επόμενα χρόνια, κατά 15-20%. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της Λετονίας, η οποία εδώ και 18 μήνες έχει στραφεί στο ΔΝΤ για βοήθεια και στο διάστημα αυτό το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε, κιόλας, κατά 18%, με το ΔΝΤ να περιμένει μία επιπλέον μείωση της τάξης του 4% στο 2010. Και παρά τα σκληρά μέτρα και τις περικοπές το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει στο 8%, ποσοστό διπλάσιο από αυτό του στόχου του Μάαστριχ.
Επιπροσθέτως, σε μία ενδεχόμενη παρατεταμένη ελληνική οικονομική ύφεση, είναι δύσκολο να θεωρήσουμε πως δε θα υπάρξει ένα κύμα νοικοκυριών που δε θα καταφέρουν να πληρώσουν τα δάνεια τους, κηρύσσοντας, τελικά, πτώχευση και προκαλώντας αναταράξεις στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, πυροδοτώντας, έτσι, τη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα, κάτι που επιχειρείται διακαώς να αποφευχθεί. Αν οι ελληνικές τράπεζες έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι πολλών ευρωπαϊκών, αυτό είναι το μεγάλο ποσοστό αποθεματικών που διαθέτουν σε σχέση με τα δάνεια που έχουν παράσχει. Αν προκληθεί ένα κύμα μετανάστευσης κεφαλαίων, το πλεονέκτημα αυτό θα υπονομευθεί, οδηγώντας τις τράπεζες στην αύξηση των κινήτρων που θα προσφέρουν για να προσελκύσουν αποταμιεύσεις και στην περαιτέρω μείωση της προθυμίας τους για παροχή δανείων. Ο συνδυασμός των δύο θα επηρεάσει αρνητικά, τόσο την κατανάλωση όσο και την ανάπτυξη.
Μα ακόμη και αν ο ένας από τους βασικούς στόχους των μέτρων που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα επιτευχθεί και οι τιμές, πράγματι, αποκλιμακωθούν κατά 20% στα επόμενα χρόνια, η απορρέουσα από αυτήν την εξέλιξη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 15%, τουλάχιστον, θα αυξήσει το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πάνω από το 150%, περιπλέκοντας και παρατείνοντας την κρίση. Έτσι, το πιο ρεαλιστικό πλάνο, ίσως, για την Ελλάδα, θα ήταν η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση και αναδόμηση του χρέους της με άμεση ευρωπαϊκή βοήθεια και συναίνεση, με τη χρήση του ισχυρότερου διαπραγματευτικού της χαρτιού, που δεν είναι άλλο απʼ το ότι μία ενδεχόμενη πτώχευση της θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ, επιφέροντας ένα καίριο χτύπημα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και προκαλώντας δριμεία αύξηση του κόστους δανεισμού των υπόλοιπων ευάλωτων στην κρίση ευρωπαϊκών κρατών, αυξάνοντας την πιθανότητα για περαιτέρω πτωχεύσεις.
Για παράδειγμα, με μέγεθος 5 φορές αυτό της ελληνικής οικονομίας και με δημόσιο χρέος της τάξης του 1 τρις δολαρίων, η Ισπανία θα ακολουθήσει με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα σε μία ενδεχόμενη κατάρρευση της και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα της χώρα μας για να συνεχίσουμε να πιέζουμε τους εταίρους μας για μία γρήγορη και συλλογική λύση στο πρόβλημα και όχι για μία πολυετή και βάναυση προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.
Είναι πιθανό η τωρινή, αμυντική, στάση της Ελλάδας να μην αποδειχθεί τόσο ωφέλιμη όσο αν υιοθετούσε μία πιο επιθετική συμπεριφορά, βάζοντας φρένο στην καθυστέρηση για μία λύση, η οποία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα ελληνικά. Πράγματι, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης το κόστος του δανεισμού για τη Γερμανία κατέγραψε μεγάλη μείωση στο αʼ τρίμηνο του 2010, με τα ομόλογα της να γίνονται ανάρπαστα, καθώς η χώρα θεωρείται η ασφαλέστερη της Ευρώπης. Στο ίδιο διάστημα, η πτώση του ευρώ βοήθησε τη Γερμανία να αναπτυχθεί με ρυθμούς που είχε να δει για αρκετά χρόνια, ενώ και η ευρωζώνη, συνολικά, ευνοήθηκε από την ελληνική κρίση και την εκμεταλλεύτηκε για να μπει σε τροχιά ανάρρωσης.
Όσο ο κλεφτοπόλεμος με τους Ευρωπαίους εταίρους μας συνεχίζεται και όσο διστάζουμε να ποντάρουμε στο γεγονός πως μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας είναι απολύτως ενάντια στα συμφέροντά τους και τόσο επικίνδυνη γιʼ αυτούς ώστε να μην μπορούν να διακινδυνεύσουν να συμβεί, τόσο τους επιτρέπουμε να ζεσταίνουν τις οικονομίες τους χάρη στην ελληνική κρίση, την ώρα που η ίδια η Ελλάδα καίγεται.
Πάνος Παναγιώτου, διευθυντής Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικής Ανάλυσης (GSTA Ltd)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)