Στο τέλος του μήνα, τα ελληνικά ομόλογα θα αποβληθούν από τους βασικότερους διεθνείς δείκτες ομολόγων και θα καταστούν πλέον ακατάλληλα για τοποθέτηση κεφαλαίων από τα μεγαλύτερα διεθνή χαρτοφυλάκια, μετά την υποβάθμιση της αξιολόγησής τους σε junk από τον οίκο Moody’s.
Ενόψει αυτής της προαναγγελθείσας υποβάθμισης, οι διαχειριστές έχουν την υποχρέωση να «ξεφορτωθούν» τα… ελληνικά «σκουπίδια» από τα χαρτοφυλάκιά τους και τα τραπεζικά στελέχη στα dealing room της Αθήνας παρακολουθούν στα τερματικά τους ένα ιδιότυπο θέατρο παραλόγου: με τους αγοραστές εξαφανισμένους από προσώπου γης και με συναλλαγές ασήμαντης αξίας, οι αποδόσεις, τα spread και τα κόστη ασφάλισης των ελληνικών ομολόγων εκτοξεύονται και πάλι σε επίπεδα-ρεκόρ, πέριξ των 1.000 μονάδων βάσης, που υποδηλώνουν πιθανότητα άμεσης χρεοκοπίας της χώρας σε ποσοστό της τάξεως του 70%!
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει την επόμενη εβδομάδα. Αλλά η αγορά έχει ένα σοβαρό λόγο να προεξοφλεί τη χρεοκοπία, αφού με τον τρόπο αυτό πιέζεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (για ένα είδος εκβιασμού μιλούν πολλοί…) να κάνει και πάλι δυναμικά την εμφάνισή της στην αγορά, απορροφώντας μαζικά ελληνικούς τίτλους, προσφέροντας πολλές δεκάδες δις. ευρώ στους «εγκλωβισμένους» διαχειριστές.
Η πανίσχυρη ΕΚΤ βρίσκεται αυτές τις ημέρες σε δεινή θέση, καθώς πιέζεται ασφυκτικά να πετάξει και τα τελευταία απομεινάρια νομισματικής αυστηρότητας:
n Οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης ενεργοποίησαν, με πολλούς δισταγμούς, το γνωστό πρόγραμμα αγοράς περιφερειακών ομολόγων, αγοράζοντας κυρίως από αμερικανικές τράπεζες ελληνικά ομόλογα αξίας αρκετών δεκάδων δις. ευρώ.
n Παράλληλα, για να διατηρούν τα προσχήματα νομισματικής σοβαρότητας υποτίθεται ότι «εξουδετέρωναν» αυτές τις παροχές ρευστότητας, με δημοπρασίες απορρόφησης ρευστότητας αντίστοιχης κάθε φορά με τις αγορές ομολόγων που είχαν προηγηθεί. Επιπλέον, όταν κατάλαβαν ότι ο ρυθμός απορρόφησης ελληνικών ομολόγων είχε επιταχυνθεί επικίνδυνα, ξαφνικά άρχισαν να αποσύρονται από την αγορά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αυτή τη στιγμή έστω και ένας «θαρραλέος» αγοραστής ελληνικών τίτλων.
n Όμως, οι δυνάμεις της αγοράς ζητούν ευθέως να τελειώσει αυτή η κωμωδία και ουσιαστικά πιέζουν την ΕΚΤ να πάρει στον ισολογισμό της το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών «τοξικών» ομολόγων που είναι «παρκαρισμένα» στα διεθνή επενδυτικά χαρτοφυλάκια.
n Και όσο η ΕΚΤ διστάζει, φοβούμενη ότι αργότερα θα πρέπει να φορτωθεί τα ομόλογα και άλλων περιφερειακών χωρών, με κίνδυνο να τινάξει στον αέρα τον ισολογισμό της και να χρειασθεί μαζική εκτύπωση ευρώ για να σωθεί η κατάσταση, τόσο οι αγορές «σφίγγουν» τον αποκλεισμό. Εκτινάσσουν τις αποδόσεις των ελληνικών τίτλων σε επίπεδα χρεοκοπημένης χώρας και μεταφέρουν την πίεση στην Πορτογαλία και την Ισπανία, που πλησιάζουν επικίνδυνα πλέον το όριο του 5% στο κόστος δανεισμού τους, πέραν του οποίου είναι ασύμφορο να δανείζονται από την αγορά και θα οδηγηθούν υποχρεωτικά στην… αγκαλιά του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης.
Ανοικτός ο εκβιασμός…
Η καγκελάριος Μέρκελ είχε μιλήσει για ανοικτό πόλεμο των αγορών στους πολιτικούς, αλλά τα γεγονότα που βρίσκονται σε εξέλιξη δείχνουν, ότι πρόκειται προς το παρόν για έναν ανοικτό εκβιασμό από τις μεγάλες τράπεζες, για όλο και μεγαλύτερες παροχές από κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες, τις οποίες οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να μεταφέρουν στους φορολογούμενους, εξωθώντας τις κοινωνίες στα όρια της αντοχής τους.
Ο Γουίλεμ Μπίτερ, εκ των κορυφαίων αναλυτών της Citigroup, ανέλαβε με μια έκθεσή του, που δημοσιεύθηκε χθες, να μεταφέρει στους πολιτικούς ηγέτες τους όρους των βαρόνων του χρήματος: τα 860 δις. ευρώ, που έχουν δεσμευθεί να διαθέσουν οι Ευρωπαίοι για τη διάσωση της Ελλάδας και όσων άλλων οικονομιών της Ευρωζώνης βρεθούν σε αδυναμία δανεισμού, δεν φθάνουν για να καλύψουν ούτε τις μισές «ανάγκες» των αγορών, προειδοποιεί ο Μπίτερ, ζητώντας ευθέως να ανεβεί στο αστρονομικό ποσό των 2 τρις. ευρώ το «πακέτο» διάσωσης των αδύναμων οικονομιών!
Αυτό που δεν αναφέρει στην ανάλυσή του το στέλεχος της Citi, είναι πώς θα βρεθούν αυτά τα 2 τρις. ευρώ για να προσφερθούν σαν «λύτρα» στις μεγάλες τράπεζες. Προφανώς, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να επιβάλλουν άλλο ένα γύρο αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας, για να γεμίσουν τα τραπεζικά ταμεία…
Ο αναλυτής της Citi, χωρίς πάντως να έχει πολύ άδικο, διακωμωδεί τα επερχόμενα stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών, τονίζοντας ότι δεν έχουν κανένα νόημα, όσο δεν καλούνται οι τράπεζες να υπολογίσουν πόσα θα έχαναν από μία, δύο ή και περισσότερες χρεοκοπίες χωρών της Ευρωζώνης. Η Citi, όπως και οι άλλες μεγάλες αμερικανικές τράπεζες, που αυτή την περίοδο ασκούν τρομακτικές πιέσεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, λέει ουσιαστικά, ότι δεν θα λύσει το μποϊκοτάζ δανεισμού ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και τραπεζών, αν δεν προσφερθούν πρώτα από τις κυβερνήσεις στις τράπεζες τόσα νέα κεφάλαια, όσα θα χρειάζονταν για να παραμείνουν ισχυρές, ακόμη και σε ένα ντόμινο ευρωπαϊκών χρεοκοπιών.
Με αυτά τα δεδομένα, γίνεται όλο και σαφέστερο σε τι ακριβώς οδηγεί η κρίση υπερχρέωσης της Ευρωζώνης, που, παρεμπιπτόντως, δημιουργήθηκε με τον άφρονα δανεισμό από τις ίδιες τράπεζες, που σήμερα διεκδικούν υπερκέρδη από τους κρατικούς προϋπολογισμούς: οδηγεί, όπως τονίζουν τραπεζικά στελέχη, σε μια εκβιαστική μεταφορά πόρων από τους φορολογούμενους στο οικονομικό σύστημα, με διαστάσεις πρωτοφανείς στο μεταπολεμικό κόσμο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου